Hij kwam naast me staan.
‘Misschien kan ik ’t je beter nu vertellen.’
Hij zweeg even. Om daarna weer verder te gaan. Serieus.
‘Arie komt niet meer terug.’
‘Arie?’ vroeg ik kort.
‘Onze ouwe man.’
‘Oh, da’s Arie? Ik ben niet zo goed in namen onthouden.’
‘Ja, zo heet onze ouwe: Arie. Hij komt niet meer terug.’
‘Waarom niet?’
‘Er was longkanker bij hem geconstateerd. Ze hadden de helft van z’n long weggehaald. Maar hij had weer last. Toen kwamen ze achter een hersentumor. & Uitzaaiingen in z’n rug. & In z’n andere longhelft. Ze laten ‘m nu rustig inslapen.’
Ik ben geschokt. Ik kijk met open mond naar ‘t verhaal dat uit die van hem komt.
‘Inslapen?’
‘Waarschijnlijk gebeurt ‘t binnen 2 dagen. Ik wilde ‘t je vertellen, zodat je je niet afvraagt waar Arie plots gebleven is.’

Arie is 1 van mijn cd-boeren. Waarschijnlijk is ‘t grootste deel van m’n cd-collectie door z’n handen gegaan. Op 3 kwart van de cd’s zitten zijn vingerafdrukken, schat ik. Misschien is Arie al dood. Of anders beseft-ie misschien al niet meer dat-ie nog leeft. Maar 1 dezer dagen staat er een rouwadvertentie in de krant. Dan is de muziek definitief afgelopen voor Arie.
Een lang slungelig lichaam had Arie. Hij bewoog zich soepel achter de toonbank & cd-bakken langs. Keek licht afwachtend ironisch naar de vraag die je ging stellen. Wist alles. Vooral alles van dat wat ‘oud’ was. Terwijl hij praatte & nadacht boog-ie z’n hoofd voorover, je keek ‘m van opzij meestal in de nek, pakte met z’n vingers z’n neus of lippen vast & murmelde dan z’n antwoord.
Ik weet niet anders of hij stond 20 jaar geleden, bij m’n 1e intrede in Get Records, al in de winkel. Klaar om mij te vertellen wat er nieuw was, interessant, de moeite waard.
& Tot mijn spijt kan ik me de laatste keer niet herinneren, hoewel ik me Get Records in ’t geheel niet zonder hem kan herinneren. Ik meen ‘m zelfs gezien te hebben bij ’t laatste optreden dat ik bezocht heb, naast 1 van z’n collega’s. Maar zeker weten doe ik ’t niet. Ik ben me niet bewust geweest van de laatste keer dat ik ‘m gezien heb. Dat spijt me. Niet dat dat helpt. Maar ’t zou prettig zijn geweest. Dan zou dat laatste moment ’t moment van afscheid kunnen zijn, in retro.

Ik geloof dat Arie wel van Nick Lowe hield. Vandaar. Ik weet niets anders te doen. Ik heb de cd waar dit nr op staat bij hem gekocht.

Er weerklinkt veel muziek dankzij Arie in Zijperspace.