Nog zo’n rare gewoonte van enkele alcoholisten/z-verkopers/daklozen/gebruikers (hoe moet je die mensen eigenlijk onder 1 noemer vangen?). Nadat ze een biertje hebben gekocht & buiten willen nuttigen, gieten ze 1st een straaltje ter grootte van tenminste 1 slok in de goot. Heb me daar vaak over verbaasd: is ’t voor hun al geen vetpot, gooien ze een behoorlijke teug gewoon weg. Als ze die teug in plaats daarvan elke keer in de keel zouden laten lopen, zou dat aan ’t eind van de dag de kosten van zeker 1 bier xtra betekenen.

Totdat Joe, de italiaanse canadees, terloops zei dat-ie nog geen slokje van z’n bier mocht nemen, omdat-ie 1st z’n moeder moest eren. Hij liep naar buiten & aldaar werd me ’t gebruik duidelijk. De 1ste slok diende geofferd te worden aan de moeder. Vast iets italiaans, dacht ik, & al die andere daklozen nemen zo’n gewoonte zeer gemakkelijk als bijgeloof over. Want ze kunnen nog zo diep in de goot zitten, je hoort ze nooit een kwaad woord over hun moeder zeggen.
Maar er zal altijd gedronken moeten worden, ook al denken ze aan hun moeder. Met zo’n offer komen ze met de moeder in ’t reine, lijkt ’t.

Zodirekt denken we ook even aan moeders in Zijperspace, maar zullen er niet bij morsen.

Ik kan er boekdelen over vullen. Hun gedrag, gewoontes, anti- & sympathieën, afwijkingen, neuroses, gemoedsstemmingen & de verslaving zelf. Waarom de alcoholist anders reageert dan de pillengebruiker. Waarom ik de junk & de zwerver vooral voorbij zie schuiven, terwijl de dealer & de Z-verkoper juist graag binnenkomen. Maar ieder heeft z’n eigen reden voor dat gedrag.

Vandaag kwam een alcoholist vroeg bij me binnen. Reeds in redelijk beschonken toestand. Hij kon met moeite z’n fiets rechtop parkeren. De opmerkingen die hij probeerde te maken verdwenen in een gemurmel af & toe uitlopend in luid gepraat. Hij moest me 1,90 betalen. Daarvoor ging-ie in alle zakken van z’n jas, broek & blouse zoeken naar munten. Dat is ’t handigst door gewoon al ’t geld te voorschijn te halen. Al ’t verfrommelde papieren geld hield-ie in z’n hand, de rinkelende muntjes, die hij herkende door een beetje in z’n zak te schudden, legde hij op de toonbank. Na betaling verzamelde hij de resten bij elkaar & ging dat vervolgens verdelen over alle zakken. ”t Moet een beetje verdeeld,’ hoorde ik ‘m mompelen.

Ik snapte ook wel waarom. In deze toestand, al jaren alcoholist wist ik van eerdere ontmoetingen, moest je zorgen dat je geld niet in 1 keer weggenomen kon worden. Mocht 1 zak gerold worden bij ‘m, dan had-ie altijd nog in een andere zak wat restantjes.

Je moet zo’n persoon alleen niet meemaken als-ie net door 1 van z’n ‘maatjes’ bestolen is. Is een kwartier bezig al z’n zakken te vinden. Vloekt & tiert als de 1e zak leeg is. Bedenkt dan opeens dat ’t ook in een andere zak kan zitten. Als dat te weinig blijkt te zijn, raakt-ie in paniek: ’t kan toch niet dat-ie zo weinig geld bij zich heeft? Maar weet opeens dat er nog meer zakken zijn. Smijt ’t volgende resultaat op de toonbank. Beseft dat er wat ontbreekt & begint dan z’n vrienden te vervloeken. Denkt er niet meer over te gaan betalen & beseft ook niet meer dat er andere mensen naar ‘m zitten te kijken of op afrekening van de goederen zitten te wachten. Volgt een relaas over dat je vooral niemand in je leven moet vertrouwen afgewisseld met woede-aanvallen op z’n ‘kornuit’. Besluit dan om achterbroekzak te onderzoeken & daar komt een briefje van 100 uit. Waarna persoon in kwestie gerustgesteld is, afrekent, een snelle preek van 5 minuten ten toon spreidt over wie je wel & niet moet vertrouwen in ’t leven op straat, waarna hij, na je hand geschud te hebben, de deur uitgaat in de overtuiging veel levenswijsheid achtergelaten te hebben.

We hoeven gelukkig niet altijd snel geld te verdienen in Zijperspace.

Vanmiddag kwam een man mij een vraag stellen. ’t Was een onnozele vraag, dat kondigde hij zelf al aan. Ik gaf ‘m een antwoord van ’tzelfde kaliber, in afwachting van hoe hij zou reageren. De reaktie op domme antwoorden op domme vragen kan vaak veel goed maken. Hij draaide z’n hoofd lichtjes & breide er een reaktie van die misschien wel sympathiek was, maar absoluut niet meer tot me doordrong. Als: ’t me nu in ieder geval niet meer kan herinneren.

Want bij de draaiing van z’n hoofd kwam er een stuk wild vlees op z’n rechteroor te voorschijn. Zo’n stukje wat naar buiten steekt, als een wrat, maar dan minder rimpelig, maar wel meer uitstulpend. Een lelijk ding, wat je slechts ziet bij mensen die niet voldoende voor zichzelf opkomen, zich niet aantrekken hoe ze overkomen, of mensen die niet opletten wat ze zeggen. Tenminste: dat waren van die gedachten die mij te binnnen schoten bij ’t zien van ’t stukje vlees waar hij geen controle over had.

De man had afgedaan, geen serieus woord meer waard. Ik had dankzij een kleine afwijking in z’n aangezicht een onredelijk oordeel gevormd die niet meer weg te poetsen viel uit m’n perceptie van zijn totale wezen.

’t Is eigenlijk een strijd tussen ’t verstand die zegt iedereen te moeten nemen zoals hij of zij is & bepaalde instincten die je doen streven contact te hebben met mensen die er zo aantrekkelijk mogelijjk uitzien. (U weet wel:in de natuur betekent ’t zoeken naar een ideale partner dat de kans vergroot wordt dat de soort blijft voortbestaan. Zonder dat instinct overleeft een soort niet).

Tolerantie is een beredeneerd gegeven in Zijperspace.

over mensen die de ijzers keren

Eergisteren overleed een tasjesdief doordat-ie uit de reeds rijdende trein probeerde te vluchten. Op ’t roemruchte zakkenrollersgevoelige stuk tussen Amsterdam & Schiphol. Hij probeerde via ’t raampje op de 1e klas de trein uit te klimmen, verloor z’n evenwicht & smakte tegen een paal. Dood.

Ik dacht: ‘Zo, je verdiende loon.’ & Liet m’n fantasie de vrije loop over hoe ik zou reageren als ik een zakkenroller zou treffen. Stoer & heftig & agressief. Hoewel ik weet dat ik dat niet ben.
Enkele stukjes uit m’n psychologie-boeken kwamen in herinnering: zogauw 1 persoon in zo’n situatie reageert volgen daarop anderen om bij te staan. 1st Is men bang om op te vallen in de massa, maar zogauw iemand ’t voortouw neemt, dan volgt de rest. Dus m’n fantasieën gingen die richting uit. Hoe ik de massa wakker schudde & we met z’n allen de dief aan gingen pakken.

Stel je nou voor dat je dan de oorzaak wordt voor zo’n jongen z’n dood, bedacht ik me gister zittend in de trein op datzelfde traject. Dat je ‘m achtervolgt & bedreigingen uit & een massa mensen mee hebt. Wat lynch-matig zou kunnen eindigen. Dan denk je achteraf wel heel anders over iemands dood. Want je bent deels verantwoordelijk, je kent de persoon z’n gezicht, z’n angst, z’n vlucht in de dood.

& Hoe had ik ’t in m’n hoofd kunnen halen tevreden te zijn met iemands dood? Dat zou betekenen dat ik ook voor de doodstraf ben. Dat ik niet in staat ben de situatie op een andere manier te beschouwen. Mezelf blijkbaar niet kan voorstellen waarom iemand tasjes gaat jatten, mensen bedreigd, mishandelt, belazert.
& Als ik me dat niet kan voorstellen, zit ik op ’tzelfde nivo als de tasjesdief zelf, die weigert medelijden te hebben met z’n slachtoffer. & Mis ik dus net zoveel medemenselijkheid.

We vertrouwen op voorstellingsvermogen van Zijperspace.

Om terug te komen op wat voor dag ’t voor me is vandaag.

Als ik een flesje bier open, gooi ik ’t dopje altijd richting ’t uitlekbakje in ’t hoekje boven op de aanrecht. 3 Van de 4 keer mis ik, of stuitert ’t dopje er weer uit (men zou de vreemde wegen die ’n bierdopje aldus bewandelt ‘ns in slowmotion moeten volgen). Ik probeer dat altijd nonchalant te doen, met m’n rechteronderarm een zwieper dezelfde kant op, ong een hoek makend van 75°; naar boven, waardoor dopje , indien perfekt, via de muurkanten erin tuimelt. Denk dus niet dat ik dat bestudeerd heb; dit is gewoon de lekkere manier van een dopje werpen richting uitlekbakje.

Vanavond zijn alle dopjes er in 1 keer ingegaan.

Wat dat zegt over Zijperspace weten we eigenlijk niet.

Op deze lengte bevindt ’t zich in de cruciale fase. Factor jeuk gaat zich meer laten gelden dan factor geduld. & Aangezien ’t bij mij minder snel groeit dan bij andere mannen, duurt deze fase derhalve iets langer.

Ik heb altijd voorkeur voor de vakanties. Dan ben je vrij, hoef je je minder van andere mensen aan te trekken & andersom & een scheerapparaat heb je toch niet altijd voor handen; da’s weer extra gewicht. & ’t Valt de mensen pas op dat je je baard hebt laten staan als je terug bent & hij er ook daadwerkelijk is. Ik zei al: bij mij groeit ’t minder snel. Ik heb na 5 dagen de behoefte me weer te scheren, terwijl de meeste mannen dat toch zeker om de dag doen. Voordat men bij mij dus kan spreken van een baard duurt meestal wel enkele weken. Ziet er vrij lang knullig ongeschoren uit. Vooral ook omdat er zich geen volledige gevulde baard gaat vormen; er bevinden zich enkele plekken op m’n wang waar de groei niet wil verschijnen.

Wat ’t echter wel fascinerend maakt, vaak ook de reden waarom ik me er toch weer aan waag, is de kleur van m’n baard. M’n hoofdhaar is donkerblond, met een rode gloed zegt men wel ‘ns als men m’n baard er bij ziet, & is nu redelijk aan ’t grijzen. M’n wenkbrauwen zijn lichtblond & vervolgens is m’n baard rood. 4 Natuurlijke kleuren voor de prijs van 1. Ik kon er altijd wel voldaan naar kijken in de spiegel bij ’t dagelijkse onderhoud in de periodes dat zo’n sik m’n kin sierde.

Maar die jeuk! Op dit moment zijn m’n vingers te druk bezig met ’t beroeren van ’t toetsenbord, anders zouden ze hevig wrijvend over de onderkant van m’n gezicht zich bewegen. & Die periode duurt ong 5 dagen. Doe ik te lang over dit stukje, dan heb ik geen tijd meer om me te scheren voor vertrek naar werk & heeft baard weer 1 dag gewonnen.

Ik zet er dus maar een punt achter, want de irritatie is te groot. Ik moet 1st een goede reden hebben om ‘m te laten staan.

We stoppen de groei in Zijperspace.

Gewoon, omdat Stella bevallen is van 2 dochters.

Kiki & Lola zijn aldus vereeuwigd in Zijperspace.

hoe mensen me toch elke keer weer weten te vinden (dl 4)

’t Begint ietwat vreemd te worden: maar liefst 36 bezoekers van de laatste 100 zijn hier terecht gekomen dankzij de zoekmachines. Maar liefst 27 daarvan (dus meer dan een kwárt van ’t totale aantal!) hebben Ilse als oorsprong. Wat willen die mensen van mij weten? & Waarom hebben de andere bloggers daar niet zoveel mee te maken? Gebruik ik dan zoveel verschillende woorden? Of zijn de verwijzende zinnen dermate aandachttrekkend of algemeen, dat men denkt gewenste info wellicht in Zijperspace te vinden?

Voorbeelden misschien?
Men zoekt op koelkast schoonmaken & vindt vervolgens de beschrijving bij Zijperspace: ”t Oudje wat voor mij hier heeft gewoond vond ’t schoonmaken blijkbaar een te grote invest… ‘
Of zoekt Kronan, waarbij ik mededeel: ‘De totale kosten zouden bij een normale fietsenmaker ong de helft van de aanschafwaarde va…’
Nog 1 dan. Onderwerp: geiser. Wordt aldus geïllustreerd: ‘Met als resultaat, heb ik net ontdekt, dat ik andere heet- & koudwaterknopjes aan de geise…’

De resultaat-zinnetjes zijn van zeer algemene aard: ’t zou over van alles kunnen gaan; niets wordt uitgesloten. Misschien is ’t wel een vergelijkend onderzoek van geisers. Misschien wordt beschreven hoe de koelkast werd schoongemaakt. Misschien worden de prijzen van fietsreparaties besproken, specifiek die van een Kronan-fiets. ’t Dwingt de vinder te klikken om verdere info alhier te vinden.

Of zouden ze misschien nog niet alle sites die door de div startpagina’s gelinkt zijn, verwerkt hebben in de vernieuwde Ilse-zoekmachine?

Men kan nergens anders info vinden als in Zijperspace, Webscouting Paradise.

Welk een succesvolle besteding van m’n vrije dag. Ook m’n geld is zinnig terechtgekomen bij familie NS.

Eigenlijk had ik ’t ook van te voren moeten weten: 2 maal de afspraak gemaakt dat men me ruim van te voren zou bellen over hoe laat & waar ik aanwezig moest zijn op deze woensdag. & Geen van beiden laat iets van zich horen. De dag stond voor mij onder een ongelukkig gesternte, zegt men dan toch?

Ik zou lekker genieten van muziek in de trein ipv erwtensoep maken. Beter was ’t geweest m’n koptelefoon daarvoor mee te nemen, want vanmiddag betekende ’t gebrek daar aan onnodig sjouwen van discman & stapeltje cd’s. In Rotterdam zou ’t gemis eraan gecompenseerd worden door een bezoek aan Boijmans-van Beuningen. De posters onderweg vertelden me al dat de tentoonstelling Jheronimus Bosch enkele dagen ervoor was afgelopen. ’t Ging mij vooral om de rest van de oude kunst. Ook dat bleek niet toegankelijk, want ’t gebouw werd gerenoveerd. De dame bij de informatie gevraagd hoe ik dan op de Oostzeedijk terecht moest komen, waar ’t biercafé Locus Publicus gevestigd is . Dat zou een ½ uur lopen zijn. ¼ Over 3 kwam ik op de bestemming aan, maar ook dit café was gesloten, waarschijnlijk niet om verbouwing, maar vanwege de vreemde R’damse openingstijden. Blijkbaar is ’t in Rotterdam pas na 5-en toegestaan te drinken.

Hierna ik trof ’t beter. Bierwinkel ‘de Man van Drank’ was om de hoek. Kon ik m’n gezicht daar ff laten zien. Daar gevraagd of er nog een ander biercafé in de richting van ’t station was. Haarfijn werd mij de weg uitgelegd, met plattegrond & al (laatste straat voor ’t water moest ik rechtsaf slaan, dan bevond-ie zich tegenover Pathé). ’t Bewuste café bleek niet eens gesloten: ’t bleek gewoon niet te bestaan.

Ik moest zo snel mogelijk deze stad verlaten. De sfeer van de hoge gebouwen & flats waar 1000-en mensen op elkaar gepropt werkten & woonden beviel me nu helemaal niet meer. Al m’n reserves waren vervlogen. 1½ Uur in zo’n stad is te lang (tenzij je voor ’t filmfestival komt & alleen maar in de bioscoopzaal zit).

& Deze dag beschouwen we pas nu als begonnen in Zijperspace (weliswaar zonder erwtensoep).

Bij deze mag ik u op de hoogte brengen van ’t feit dat Snorland onderdeel is geworden van Zijperspace. Wie wie nou geannexeerd heeft weten we eigenlijk niet, maar beide partijen zijn vooralsnog zeer tevreden over de resultaten. Ik wil dan ook eenieder verzoeken Snorland te bezoeken door ‘Poneer hier uw visie’ te klikken & aldaar een klein berichtje achter te laten, wat u afgelopen week tuurlijk al meerdere malen had willen doen.

Ook gij, Ohjajoh! (Ik heb je heus wel bij ’t buurmeisje zien spelen).

Door nieuwe innovaties is men beter in staat te communiceren met Zijperspace.