bestelling

‘Hoe gaat ‘t met je,’ vraagt ze, eigenlijk op de automatische piloot.
Ik wil in dezelfde sfeer meegaan, puur professioneel, er moet tenslotte een bestelling geplaatst worden, maar bedenk me vlak ervoor dat m’n vanzelfsprekende antwoord er vast niet gemeend uit gaat komen.
‘Nou,’ zeg ik met een donkerbruin kreuntje halverwege de aanhef, ‘eigenlijk wil ik liever thuis zitten.’
‘Ja,’ reageert ze meteen,’dat heb ik ook vandaag. Lekker thuis voor de buis met een grote zak chips.’
‘O nee, geen chips,’ verzucht ik.
‘Een blok chocola dan?’
‘Hm, nou, nee,’ kreun ik nu moeilijk, maar voluit, ‘hm, zie je, ik moet nl nogal vaak naar de wc.’
Ik heb ‘t heel voorzichtig aangepakt. Wetend dat ik dit niet zomaar mocht aanroeren. Veel hummen, twijfel gebracht in m’n stem, met een korte stilte de spanning opgebouwd, haar laten voelen dat ze vooral niet mee moest gaan met wat ik ging zeggen, in die zin dat ze zich niet voor moest gaan stellen wat er zou kunnen komen.
Maar toch:
‘Hè, gatsie. Nou, daar moeten we ‘t dan maar niet meer over hebben.’
& We schakelen, puur professioneel, er moet immers een bestelling geplaatst worden, zonder trilling, emotie of ook maar iets donkerbruins in m’n stem over op ‘t noemen & noteren van bieren die we voor ‘t gemak omgezet hebben in getalletjes. Want dan gaat ‘t tenminste lekker snel.

Kan ik spoedig weer op m’n gemak gaan zitten in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *