Arie Boegstraten werd circa 1942 geboren. Wera van Doornmalen op 16-9-1945. Willem Johannes (Wim) Visser op 17-2-1946.
Gemiddeld hebben ze bijna 20 jaar langer geleefd dan Carel.
De persoon die de site heeft samengesteld, de data heeft verzameld uit de rouwadvertenties van de plaatselijke of regionale kranten, of die gegevens misschien wel toegestuurd kreeg van de verschillende uitvaartcentra & begraafplaatsen, kon niet te weten komen wanneer Carel was geboren. Net als bij Arie Boegstraten.
Carel werd volgens de man, ik neem maar aan dat ’t een man was, vooral mannen doen aan genealogie immers, waarschijnlijk in 1964 geboren. Als ’t aan hem lag was ik Carel. Carel was ik. Ik ben geboren in 1964. Carel in 1963. ’t Zal enige tijd duren voordat die gegevens gecorrigeerd zijn.

M’n vader knipte ook altijd rouwadvertenties uit. M’n vader was ook amateur-genealoog. Een hele goede zelfs. Bezeten, gedreven. Hij zat soms hele dagen in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Gegevens opvragen, archieven doorspittend. & Thuis knipte hij elke dag de krant aan stukken. De rouwadvertenties waren belangrijker dan de strips, aan de andere kant van de pagina soms.
’t Was de enige manier om gegevens te kunnen verzamelen van mensen die in de ‘huidige tijd’ overleden. De archieven gingen pas na 50 jaar open voor ’t publiek, waardoor er een genealogisch gat ontstond. M’n vader had geen 50 jaar om daarop te wachten. Dan had-ie op z’n 20e moeten beginnen met z’n hobby, dan had-ie vlak voor z’n dood in staat hebben moeten zijn om er nog steeds mee door te gaan.
Ik geloof dat ze tussentijds die regeling hebben versoepeld. Amateur-genealogie was veel te belangrijk geworden om de archieven zomaar voor mensen als m’n vader gesloten te laten blijven.
Maar blijkbaar zijn er nog steeds mensen die dit soort gegevens uit 1e hand verzamelen. De mededeling van ’t leed over ’t verscheiden, de aankondiging over ’t komend afscheid nemen. Een schaar & een plakboek.
Tegenwoordig een toetsenbord & een website.

Ze werden alle 4 in Schagen gecremeerd. Nr 3651, 3652, 3653, 3654. ’t Zal daar een drukke dag zijn geweest. 3651 Zal voor Carel aan de beurt zijn geweest. Wij mochten als 2e aantreden. Om 10 uur ’s ochtends.
’t Liep uit. De dame die ons namens ’t uitvaartcentrum begeleidde, of was ’t namens ’t crematorium zelf?, drong er bij ons op aan toch maar zo snel mogelijk de zaal uit te gaan, ’t laatste afscheid niet te lang te maken, want er stonden zoveel mensen te wachten die ons nog wilden condoleren.
’t Was een stoet van minstens een kwartier geweest, van voorbijgangers die we allemaal kenden. In ieder geval kenden enkelen van ons de personen die aan ons voorbij gingen. We stonden daar, broers op een rij, vriendinnen ertussenin, m’n schoonzus als weduwe, m’n moeder, te wachten tot alles voorbij was. Niet over, maar voorbij.
Achteraf hoorden we dat veel mensen maar besloten hadden om de kist met Carel niet een laatste keer te aanschouwen. ’t Zou te lang duren.
’t Duurde te lang. Of we de zaal uit wilden gaan.
De volgende crematie zou zich aanstonds melden.
3653. Ooit Wera van Doornmalen geheten.

Ik dacht dat de man van de site ’t verkeerd had. Carel was toch niet op 29 januari overleden? ’t Was toch de 28e?
Ik haalde de rouwkaart erbij. Als ik naar ’t scherm keek stond-ie achter m’n rug. Boven de kachel.
& Daar stond ook de 29e.
Bovenaan ‘tzelfde blad, ’t rechterbinnenblad, waar groot Carels naam staat. Met schuin er onder: ‘Hij is 42 jaar geworden’ Met helemaal onderaan: ‘29 januari 2006’
Geen interpunctie.
Alsof er geen begin is & geen eind zal zijn.
’t Was in de nacht die volgde op de dag van de 28e. Ik leefde die nacht nog in de dag. Die nacht heb ik doorgeleefd, heb ik niet meegemaakt.

Ik heb ’t verkeerde kaartje meegenomen. Dit was de kaart speciaal voor m’n moeder bedoeld. De 2 regels boven Carels naam ‘You’ll never be free for me Don’t say good bye to me’ zouden nog wel even vertaald worden. De aanhef van ‘Je’ staat boven, maar blijkbaar is besloten de andere tekst uit ’t engels te vertalen.
Op de achterflap staat de voorflap vertaald:
‘Leg je hoofd daar waar
mijn hart vroeger was
hou de aarde boven me
leg jezelf neer in het groene gras
onthoudt wanneer je van me hield’
In blauwe pen geschreven.

We hebben nog een tijdje gezocht waar de kaart, speciaal voor m’n moeder bedoeld, was gebleven. Uiteindelijk vond ik ‘m bij mezelf thuis.

3652 Is geen nr meer in Zijperspace.