eitje

’t Is nog helemaal niet makkelijk, een eitje bakken. Ik bedoel, als je alle aspecten ervan bij elkaar optelt. ’t Is niet zomaar een eitje breken & daarbij pogen geen eischil in de pan te laten vallen of eiwit over je vingers te laten lopen (ik zal ’t maar niet over eigeel hebben, want dat ziet er helemaal smerig uit). & Met op de juiste momenten kijken of ’t eitje aan de onderkant al de juiste kleur heeft, de bovenkant mooi gestold is, daar red je ’t ook niet mee. Ik ben zelf van mening dat ik op andere vlakken zwaardere verantwoordelijkheden tegenover mezelf & m’n welbevinden heb.
Alleen al ’t simpele feit dat ik 3 eieren nog in de koelkast heb liggen (op ’t moment dat ik voor die kast sta, moet ik weer denken aan ’t feit dat ik geneigd ben ‘ijskast’ te zeggen, terwijl iedereen ’t een koelkast noemt; de vriezer zou een ijskast kunnen zijn, gezien de grote hoeveelheden ijs aldaar & de lage temperatuur die dat bewerkstelligt, maar daar waar ’t hooguit 4° C is, daar vind je geen ijsvorming: een koelkast dus), een gebakken eitje bij mij meestal bestaat uit 2 eenheden ei, & m’n schone beschikbare steelpan te groot is voor die kleine hoeveelheid; alleen al die, in andermans ogen niet ter zake doende, omstandigheden creëren twijfel in mij. Die wordt nog vergroot als ik een luttele 3 plakjes ontbijtspek aantref. In diezelfde koelkast, die vanaf mijn jeugd, tot niet zo lang geleden, eigenlijk altijd ijskast heeft geheten.

3 Is een moeilijk getal. Je kan er niks mee. ’t Is eigenlijk de moeder der priemgetallen. Moet je 1 even niet meetellen, die is geheel niet interessant, want door 1 ontstaat er niet meer dan 1-dimensionaliteit. Nee, 3 dan. Hoogte, breedte, diepte. Met z’n 3-en staat er altijd iemand buiten spel. Je kan nou 1maal geen gesprek, geen zinnig gesprek van man tot man voeren als je met z’n 3-en onder elkaar bent. & Degene die brons wint, wordt nog sneller vergeten dan degene die zilver mag bekomen. Wat aan de andere kant wel weer handig aan 3 is, is dat je altijd evenwichtig zit op een kruk met 3 poten.
Maar als je een ontbijt bereidt in een net te grote pan, waardoor je gedwongen bent 3 eieren kapot te slaan, meer dan 3 plakjes ontbijtspek te gebruiken, bij gebrek daaraan deze hoeveelheid aanvult met katenspek (die uiteindelijk veel lekkerder in ’t gebakken resultaat blijkt te smaken), & 3 ipv de gewoonlijke 2 boterhammen daarmee kan bedekken, dan ga je wel even anders over dat getalletje denken. Zowiezo blijkt ’t bakken van een eitje veel minder makkelijk dan gedacht.
Kijk, ik heb ’t bakken van een eitje van m’n vroegere baas Nan geleerd. Ik stond achter zijn bar & moest derhalve tijdens de lunch meermaals eitjes bakken. Hij heeft me laten zien hoe hij ’t eitje lekker vond & ik heb z’n methode verder geperfectioneerd. Maar dan alleen voor mezelf. Als ik thuis zat. Als ik genoeg eieren & bijbehorende producten in huis had. Ik kreeg tenslotte niet genoeg betaald om de lunch tot een ware paradijselijke ervaring te laten uitgroeien. Zeker niet de lunch van Nan.
Nan liet me zien dat ik vooral moest kijken. Kijken naar ’t stollen, kijken terwijl ik allerhande andere benodigdheden sneed, kijken terwijl ik kruiden toevoegde, & kijken op ’t moment dat ik de plakken ontbijtspek in de pan legde. Klinkt simpel, maar men heeft een geoefend oog nodig om de finesses achter ‘t goed bakken van een eitje te ontwaren.
Daarenboven moest ik goed opletten bij ’t draperen van de dressing op ’t bord van ‘t eitje, zei Nan. Minstens zo belangrijk, want de mensen aten met hun ogen. Dan kon hij meer geld vragen voor minder inhoud.
Nou, die dressing lukte me wel. Men zei op een gegeven moment dat mijn aangedragen borden gebakken ei er mooier uitzagen dan die van de baas zelf. ’t Leverde me echter geen loonsverhoging op, laat staan bewondering. Dus nam ik maar wat eieren uit de keuken mee, plakjes kaas, plakjes ontbijtspek, tomaatje, komkommertje, om thuis verder te oefenen op mijn professie & geen honger daarbij te hoeven lijden.
Waarmee ik maar bedoel te zeggen dat ik heus wel weet hoe je een eitje moet bakken. Ben er geweest, heb ’t geproefd. ’t Wordt alleen zo’n onoverzichtelijk zooitje zogauw je voor 3 boterhammen met 3 eitjes & 3 plakjes ontbijtspek aan de gang moet. & Een te grote pan, niet te vergeten.

Wilden we even kwijt, hier in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *