getallen

Ik probeer me in te houden, ’t tegen te houden eigenlijk, maar toch dienen de getalletjes in de vorm van paginanummering aan. Mensen zijn al zo snel geneigd om ’t woord ‘autistisch’ te laten vallen als ik ook maar even gewag maak van wat zich op zo’n moment afspeelt in m’n hoofd.
Dus tel ik niet.
Hoewel ’t fascinerend blijft. Een dik boek. & Elke keer lees ik er enkele blz van. Elke keer 2, soms 3. Als ik op de wc ga zitten.

Daar zit ik 2 keer op een dag. Hooguit.
Dat zijn dus 5 pagina’s.
’t Hoge woord is er uit. Ik heb ze geteld. Ik geef ’t toe. ’t Zijn er 5. Op 1 dag.

Ik lees ook wel op de bank. Liggend. Kussen ter ondersteuning op m’n borst, want een dik boek is tenslotte een dik boek. Die hou je niet zomaar even een tijdje boven je hoofd. Daar heb je ondersteuning voor nodig.
Op de bank lees ik per dag ook heus wel 5 blz.
Da’s echter minder interessant. Bovendien lees ik op de bank ook wel andere boeken. Tussendoor.
Ondanks dat ’t minder interessant is, telt ’t evengoed wel mee. Die blz op de bank zorgen er immers ook voor dat ik ’t boek op een gegeven moment uit heb. Vroeger uit heb. Dan dat ik ’t alleen maar op de wc zou lezen.

Maar ik tel. Hoeveel blz, hoeveel keer naar de wc, hoe lang nog te gaan?
De vroege geschiedenis van de Joden kan zo lang duren. Zo lang nog.

Ik weet wel dat ik de introductie niet mee hoef te rekenen. Niet mee mag rekenen. Als ik op blz 527 ben bijv, betekent dat dat ik er een 150-tal van af moet trekken, want zo lang is de introductie ong.
Ong, ik zeg hier ong, want ik wil niet gaan kijken, ik mag nl niet gaan tellen.
Hoewel ’t dus wel ong in m’n hoofd zit. Ik tel met ong-getallen. Getallen die ik bij benadering weet, maar niet de exactheid ervan.
Dat zorgt er voor dat ik niet daadwerkelijk begin. Niet écht daadwerkelijk.

Ik ben geneigd om uit te rekenen hoe vaak ik gemiddeld naar de wc ga. Op jaarbasis, teruggerekend naar maand, week, dag.
Dat zet ik dan af tegen de blz.
Introductie niet meegeteld. Ook niet de noten & aantekeningen, achterin ’t boek. De literatuurlijst, de plattegronden, etc. Ik realiseer me zelfs dat ik de kaft ook ervan af moet trekken.

Nee, ik doe ’t niet.
Hoewel ’t aantrekkelijk is. ’t Komt door de omvang. De meer dan 1200 blz omvang. De traagheid van de stoelgang, hoe langzaam die zich laat tellen, de minimale hoeveelheid blz die ik tijdens de zit tot me kan nemen.
& Ik bedenk gelijk dat ik nog meer van die dikke boeken te gaan heb.

Geen namen, ik noem geen namen. Getallen, da’s veel fascinerender. Daar kan je tenminste mee te koop lopen zonder voor snobistisch te worden uitgemaakt.
900.
1320.
2381.

Een gouden toekomst, onmeetbaar lang, vooralsnog, lacht mij tegemoet in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *