‘Alles goed?’ vraagt Jasmijn als ik langskom om de lege glazen te verzamelen.
‘Ja, hoor. Gaat lekker,’ antwoord ik er 1tje van haar aannemend.
‘Waar is Roswitha?’ vraagt Jojanneke.
‘Oh, die is op Texel.’
‘Tessel,’ corrigeert Jasmijn mij.
‘Nee, Teksel,’ zeg ik luid & duidelijk.
‘Nee, Tessel,’ begint Jasmijn weer. ‘Zo spreken mensen op Texel ’t zelf ook uit.’
‘Ja, maar ik kom uit Den Helder. & Mensen uit Den Helder horen ’t te weten, want zij zit er bovenop. Jullie weten zulke dingen niet, omdat jullie daar niet vandaan komen.’
‘Jawel, wij wel,’ klinkt er plots van opzij.
Ik kijk op z’n ‘huh?’, zo goed als ik kan. Zodat blijkt dat ik even m’n mond gesnoerd voel.
Dat duurt echter meestal niet lang.
‘Nee, dat kan niet.’
Of eigenlijk soms toch wel.
‘Jawel,’ zeggen de beide jongens tegelijk.
‘Echt uit Den Helder?’ vraag ik om tijd te winnen.
‘Ja,’ zeggen ze ditmaal om beurten.
‘Echte Jutters?’
Ik begin me te herwinnen, de situatie ben ik bijna weer machtig. Hoewel Jasmijn & Jojanneke nog ijverig me uit zitten te glimlachen.
‘Nou ja,’ zegt 1 van de 2 helderse jongens, ‘ik ben er gekomen toen ik 1½ jaar oud was.’
‘Nee, dan ben je geen Jutter. Dan moet je er geboren & getogen zijn.’
‘Ik wel,’ zegt de ander.
‘Ik ook,’ haast ik mij te zeggen.
Men moet natuurlijk wel beseffen dat ik niet voor die jongen onderdoe. Zeker Jasmijn & Jojanneke.
‘Kennen jullie de Bliksem?’ vraag ik de helderse jongens.
‘Ja,’ antwoorden ze beiden.
‘Daar was ik barman.’
‘Maar da’s misschien langer geleden dan dat wij er kwamen.’
‘Ja, ik ben natuurlijk al hartstikke oud.’
Gesnuif op de achtergrond.
‘Moet toch wel 15 jaar geleden zijn. Zo oud zijn jullie niet.’
Gesnuif verstomt. Ik heb de macht weer in handen.
‘Mies stond toen achter de bar,’ weet 1 van de 2 te vertellen.
‘Oh ja, Mies. Die stond er ook al toen ik nog in de Bliksem werkte. Mies is nu met m’n ex-vriendin.’
Stomme zet. Gniffel & snuiven begint opnieuw. ’t Is leuk om je barman van z’n voetstuk te zien vallen. Barmannen schijnen zowiezo te veel vriendinnen te hebben, zo is de algemeen geldende opinie. Dus ex- klinkt in dat geval amusanter dan vriendin.
‘Maar goed,’ begint 1 van de 2 spontaan, degene die op 1½-jarige leeftijd ’t Helderse inkwam, ‘’t is dus Teksel.’
‘Ja, Teksel,’ zegt z’n kompaan.
Ik kijk Jasmijn & Jojanneke triomfantelijk aan.
‘Kijk, dat weten wij mensen uit Den Helder: Teksel.’
‘Wat is dat nou, Den Helder,’ zegt Jasmijn laatdunkend.
Met een handje gooit ze Den Helder weg.
‘’t Is anders wel,’ & ik zet ondertussen m’n plechtige stem op, ‘de Stad van Napoleon, Gibraltar van ’t Noorden.’
Zo, hebben ze niet van terug.
Er wordt gelachen van haha, nooit van gehoord.
Ik heb nog wel een paar van die wijsheden, maar ik laat ’t even voor wat ’t is. ’t Is beter me om te keren & de glazen te gaan spoelen.

Weer een zege binnen voor Zijperspace.