Geel vraagt aandacht, anders slaat ‘t je te hard op de bek; subtiele verleiding vergt ‘t & ‘t idee dat z’n sfeer verre van onnatuurlijk is – met haar, m’n laatste, had ik discussies, veldslagen zelfs, kunnen hebben over wie die pion kon voeren, op weg naar de overwinning, maar ‘t aardse in groen & de gekte die onze onderlinge strijd zou kleuren, deed mij gemakkelijk accepteren: m’n wanden zijn 1920-geel, de rest (naast een noodzakelijk goedkoop blauw voor onder de voeten) herbergt mijn persoon in uiteindelijke rust, maar somtijds weet ik dat ook de kleur van wanorde dat bij mij kan bereiken.

Geel gaat niet zonder groen in Zijperspace.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram.)