‘t Is eigenlijk alsof ik er ingezogen word, een gat, een draaikolk, een gesproken woord van een stripfiguur waarvan de rotte tanden de tralies vormen die me doen bedenken dat ik ‘t toch liever niet wil, weggesleept worden van waar anderen normaal vertoeven, maar onderwijl weten dat ‘t te laat is: 20 km ervoor gereden, lege handen voor de terugreis geen optie, dus mijn van kou roodgloeiende vingers, tot aan m’n armen is ‘t inmiddels al aangetast, tasten de smartfoon te voorschijn om te bewijzen dat ik de mogelijk buitenaardsen heb gesproken; u herkent de tekstballon.

Die hebben we ook in Zijperspace, maar zijn doorgaans niet toereikend in dit medium.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram.)