Internaliseringsvervolg

Vervolg op Internaliseren.

Overigens ben ik een stuk soepeler dan ik van mezelf had verwacht.
Ik hanteer m’n Agenda doorgaans dagelijks. Vaak doordat ik die in m’n achterhoofd heb zitten. Dat is wellicht niet volgens de ‘afgesproken’ regels, maar ik hoef geen uitleg te geven dat ik in ‘t begin van een dag als vandaag heus wel weet wat ik gister ingevuld heb bij 23-06-2020 & wat daar al stond aan vaste routines.

Ik wilde vandaag vroeger met de dag beginnen, maar realiseerde me toen ik op ‘t moment van vandaag was aangekomen dat ‘t net zo efficiënt was om als 1e ding van de morgen de was te doen.
Dat heet dan geduld betrachten om de wasmachine z’n noodzakelijke tijd te gunnen. Maar geduld is een afwijking van de normale mens dat doorgaans niet in de wereld van mij & gelijksoortigen past.

Tenzij ik dus ga schuiven in m’n Agenda. Ik hoef daar niet daadwerkelijk te gaan zitten moffelen met de blokjes in blauw, geel, groen & rood; ik weet zo ook wel dat blauw (bijv blogpost schrijven) verplaatst kan worden of in uiterste geval afgelast. Blauw kan ik heel graag willen, maakt de dag zinvol of een leuke beleving om later aan de kleinkinderen die niet wilden komen te vertellen, maar is niet absolute noodzakelijkheid (maar dat lag niet aan de afwezigheid van de kleinkinderen).

Groen heeft ook geen urgentie.
Is natuur.
Rustgevend.
Vergeten.
Genezen.
(Ze noemen mijn behoefte daaraan een soort Mindfulness; maar dan beginnen de eikenprocessierupsplekken, die ik ondertussen voor ‘t 2e achtereenvolgende jaar her & der op m’n lichaam verzameld heb, extra hun aanwezigheid kenbaar te maken)
Maar dat kan heus wel een uurtje korter, want zo’n inkorting is heus geen levensbedreiging op de lange duur.

Aan de blokjes Geel & Rood valt niet aan te tornen. Rood (‘Huishoudelijk werk’ in dit geval, maar beter te omschrijven als iets waar ik niet meer omheen kan & uitstel tot wanorde kan leiden) heb ik al weggewerkt door de was te initiëren & m’n Agenda van vandaag in m’n hoofd af te werken.
De Gele afspraak ga ik halen als de wasmachine niet voortijdig komt te overlijden. Of ik.
Maar in ‘t laatste geval wordt de Agenda dan ook afgeschaft.

Is uiteindelijk alles opgelost in Zijperspace.

3 Antwoorden op “Internaliseringsvervolg”

  1. Waar staat de categorie “Geel” dan voor…? Bij blauw/groen/rood heb ik een duidelijk beeld (misschien zou ik die zelf ook zo moeten invoeren in m’n te weinig gebruikte agenda) — alhoewel ik die eerste 2 allebei ook ‘urgent’ zou noemen… “Zinvol” en “rust” — wat is een dag zònder…? 🙂

    1. Ik heb een soortement onderscheid in geel & rood gemaakt door geel te laten staan voor afspraken met anderen. Naar de huisarts, Joodse begraafplaats, iemand die langs komt op de volkstuin. Geen druk van mezelf, maar van buitenaf. Is voor mij minder erg.
      Druk van mezelf zijn dingen die ik écht móet doen, rood dus. Waarbij ik moeite heb om me ertoe te zetten. Dat is een afwijking, waar aan gewerkt wordt, vooral door mezelf, naar aanwijzingen van anderen.
      Met die 2 woorden ‘zinvol’ & ‘rust’ moet ik overigens oppassen. Zinvol kan voor mij ook een verplichting worden, want eigenlijk moet alles wat ik doe zinvol zijn. Er is veel ‘moeten’ in m’n leven, zoals bijv ‘zinvol’. Dat moet allemaal beredeneerd zijn bijv. & Rust is ook bijna niet mogelijk. Alles moet snel.

      Sorry voor de late reacties overigens. Op 1 of andere manier krijg ik geen mailtjes meer als iemand reageert. Jammer, want ‘t is heerlijk om een reactie te krijgen. 🙂

  2. De laatste week heb ik regelmatig (nou: on-regelmatig = onwillekeurig maar herhaaldelijk ;)) aan je agenda-kleuren gedacht. Een intrigerend en bijna ondoorgrondelijk thema: Het Moeten, samengaand met de moeite om je ertoe te zetten. Ook wat je in je reactie zegt: “Zinvol kan voor mij ook een verplichting worden” is een rake waarneming. Ook dat zit verstopt in ‘zinvol.’ Of…. zien alleen bepaalde mensen dat…?

    Ik weet het niet, maar het zijn intrigerende gedachten, vragen, herkenbare thema’s, die toch ook weer niet vaak besproken worden. Of… hebben sommige mensen dit gewoon niet in hun hoofd/waarneming/etc? Toch zie ik als ik goed kijk, ook naasten en mezelf hiermee worstelen.

    (Sorry voor de late reaxie terug, ik ben soms heel versnipperd afwezig op het web, en ook mijn blog stuurt geen notificatie meer: herkenbaar!)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *