Hoewel ‘t totaal niet mijn schuld is, bekruipt mij toch ‘t gevoel dat ik m’n xcuses aan moet bieden. Voor ‘t feit dat ik afgelopen dag helemaal niets geschreven heb. Tevens omdat men vandaag zelfs niets nieuws is tegengekomen hier. Daarnaast ook nog omdat ‘t een groot gedeelte van de dag onmogelijk was een reaktie alhier te plaatsen.

Van ‘t laatste werd ik op de hoogte gesteld door Marloes. Bij een poging vlak daarna m’n teksten te corrigeren, kwam ik erachter dat die correcties niet doorkwamen. Een test-tekst werd ook al niet geaccepteerd. Er was iets mis.
Maar de mensen van m’n hosting-provider Protagonist (ik ga ze verdomme niet linken) beweerden dat zij niets hadden gedaan. Dat beweren ze overigens nog steeds. Ook na de ruzie die ik over de telefoon met 1 van hun medewerkers heb gemaakt.

Ik ben niet iemand die makkelijk ruzie maakt; daar heb ik geen talent voor. Ik krijg zeer negatieve gevoelens over mezelf ervan. Hoewel ik zeker weet dat ik wat betreft de woede volledig in m’n recht sta, ga ik mezelf als minderwaardig zien. Ik moet vooral zien te zorgen dat alles weer zo wordt als dat ‘t was, of anders moet alles wat ermee te maken heeft volledig genegeerd.
Ondertussen staat m’n gehele dag in ‘t teken van de woede. ‘t Valt niet meer weg te stoppen.

Puck heeft, ik geloof ism Bob (ik was ondertussen op m’n werk), de boel weer op orde gebracht.
Puck heeft gepoogd mij telefonisch uit te leggen wat er mis was. Waarom de werkzaamheden bij Protagonist de oorzaak van ‘t euvel was. Ze heeft de puinhoop die zij veroorzaakt hebben handmatig, stukje voor stukje, tekst voor tekst (meer dan 1400), in orde gemaakt.

Protagonist beweert nog steeds dat zij van niets weten. Ook niet nadat ik ‘t verhaal voor de 4e maal heb uitgelegd. Zo goed & zo kwaad dat bij mij gaat.

Ach, dit is een wazig verhaal. Ik ben woedend op m’n hosting-provider.

& Dat zorgt ervoor dat ik niet kan schrijven.

‘t Maakt de algehele woede nog groter in Zijperspace.
(kortom: mijn xcuses)