liftlog 5

Hij pikte me op een verlaten plek op, dichtbij de kust. Slechts een enkele auto had me tot dan toe gepasseerd.
Hij kwam dan ook van z’n eiland af, vertelde hij me, voor de rest was er niet veel richting kust. Nu was-ie onderweg naar z’n werk.

Wat doe je? Waarom lift je?
Hij zat vol met vragen. Had bewondering voor m’n reis door Zweden. & Hij gaf me allerlei adviezen over dingen die ik nog meer moest bezoeken. Musea onder andere. Die waren allemaal gratis in Zweden. Hij werkte zelf voor een museum.

Hij had vroeger ook gelift, moest ik weten. Heel Europa door. Ook nog wel met z’n vrouw. In ‘t begin van hun relatie.
Ja, die relatie was nu over. Hij tikte zenuwachtig op ‘t stuur, terwijl hij dat vertelde.
Ik merkte opeens dat z’n hele lichaam onder invloed stond van wat nerveuze trekjes. Hij keerde steeds plots z’n hoofd naar me, als ik op zijn gevraag & gesuggereer reageerde. Belangstellend weliswaar, maar gespannen. Hij was mager, zeer mager. & Z’n ogen staken zenuwachtig uit hun kassen.

Hij moest elke keer 10 minuten varen om van z’n eiland naar de vaste wal te komen. & In z’n boot moest-ie alles vervoeren wat-ie nodig had. ‘t Was wel een beetje afzien, want in z’n huisje had-ie elektriciteit noch gas. Hij verwarmde z’n huis & eten met hout. Waardoor ‘t ‘s nachts zeer koud kon zijn. Vooral ‘s ochtends had-ie daar last van. Daarom had-ie zich vanmorgen ook niet geschoren.

‘t Was hun zomerhuisje, zoals iedere zweed z’n zomerhuisje op een eiland had. Ze waren een tijdlang bezig geweest ‘t huisje op te knappen, totdat de relatie strandde. Dat kwam doordat hij overspannen was geraakt van z’n onderwijzerswerk.
Nu moest-ie ‘t in z’n 1tje opknappen. Niet alleen ‘t huisje.

Weet je wat ik moest doen? Hij was opeens enthousiast. Ik moest langs ‘t Götakanaal gaan liften. Had nog nooit iemand gedaan. Hijzelf ook niet. Maar ‘t schoot ‘m nu opeens te binnen. Liftend langs de kant van ‘t water. Die boten zaten toch meestal niet zo vol. Soms slechts 2 mensen op een zeer grote boot.
Dat moest ik doen. Hij wilde me desnoods wel bij ‘t Göta-kanaal afzetten. Moest-ie wel 1st iets afleveren in een ander stadje, maar hij wilde daarna best omrijden om mij aan ‘t kanaal af te zetten. Wilde hij wel later van me horen of ‘t gelukt was.

Nee, ik zag ‘t niet echt zitten. Ik wilde liever in dat volgende stadje ‘t plaatselijk museum bezoeken, waar-ie net over verteld had. Ik vond ‘t wel een goed idee, zei ik ‘m, maar toch zou ik in ieder geval 1st naar ‘t noorden proberen te liften.

Want in ‘t noorden voelt men zich meer thuis in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *