‘Ik heb een nieuw spel gekocht!’
‘Alweer?’
‘Ja, de Kolonisten van Catan.’
‘Die had je toch al?’
‘Nu heb ik ‘m voor met z’n 2-en.’
‘& Wat had je dan gisteren gekocht?’
‘De uitbreidingsset. Zodat we ’t met z’n 5-en of 6-en kunnen spelen.’
Rachel zucht.
‘Jij weet ook nooit maat te houden, hè.’
Ik kijk ‘r aan. Denk even na. Betrapt.
‘Ja, is waar,’ zeg ik. ‘Ik ben een beetje manisch. Obsessief een beetje.’
‘Geeft niet, hoor. Is ook leuk.’
Ik ga achterover in de hangmat hangen. M’n benen bungelen aan de zijkanten overboord.
‘Een hangmat is misschien ook wel wat voor je,’ zegt Rachel.
‘Ik was eigenlijk bang dat ik er niet lekker in zou hangen. Maar dat valt mee. ’t Lijkt ook wel of ik ’t minder warm heb in de hangmat.’
‘Ja, een hangmat zou misschien wel wat voor jou zijn,’ zegt Rachel nogmaals.
Ze loopt snel tussen ’t aanrecht & de deinende hangmat door. Ik wil ondertussen niet meer aan de hangmat denken. Stel je voor dat ik die ook nog wil.

‘Ik heb een nieuw spel gekocht!’ zeg ik weer enthousiast.
‘Ja, ik hoorde dat je uitbreiding had gekocht,’ zegt Roen.
‘Leuk, hè? Jammer dat je op vakantie gaat.’
‘Welke heb je gekocht? Die van de Zeevaarders?’
‘Nee, ik heb vandaag ’t spel voor 2 personen gekocht. Met die uitbreiding is die andere nu geschikt voor 5 of 6 personen. Hoef je niet meer met Sas te spelen. Kijken of je dan nog kan winnen.’
‘Niet de Zeevaarders?’
‘Nee, maar die komt nog wel. Als ik terug van vakantie ben.’

Want ’t hoofd mag vooral niet stil staan in Zijperspace.