Ton heeft nog wat meer ontboezemingen voor de dame:

Mmmmmmmmmmmmmmmmmillloplogfuy7777hytttt

Nou denk je natuurlijk: wat bedoelt-ie daar nou weer mee? Niets, eigenlijk. Na afloop van ’t lezen van je meel werd ik afgeleid door een vieze spatietoets. Door m’n wijsvinger nat te maken met wat speeksel probeerde ik ’t er een beetje af te poetsen. Je kan hierboven zien dat ik ‘m daarbij 2 keer per ongeluk heb ingedrukt. Terwijl ik er mee bezig was werd m’n aandacht ook gevestigd op de kleine haartjes die tussen de toetsen verstopt zaten. Met een potlood probeerde ik die er vervolgens uit te vissen. Maar al doende werd mij gewaar dat ’t gehele toetsenbord er grauw, viezig & bezoedeld uitzag. Vooral aan de zijkanten, waar m’n vingers nooit kwamen. Al pielend drukte ik weer enkele toetsen in. Boven staat ’t resultaat in schrift van mijn poging ’t toetsenbord enigszins te fatsoeneren.
Om ’t karwei een bepaalde uitstraling van ‘gedaan’ te geven, tilde ik ’t bord op & veegde resten suiker & stof weg. Daarmee had ik wel erg m’n best gedaan, vond ik, ook al is de ‘4’-toets nog steeds bedekt onder een grijze veeg, getuigt de bovenkant nog steeds met enkele bruinige spikkeltjes dat ik ’s ochtends thee bij m’n comp drink, & is de linker-shift-toets slechts voor de helft een heldere verschijning. Vreemd eigenlijk, bedacht ik me, dat plekken waar je vingers ’t meest rusten, dan wel terecht komen, er ’t schoonst uitzien. Blijkbaar zijn dat dus niet de grootste viezigheidveroorzakers, maar maken ze eerder schoon.
’t Wordt tijd dat ik mezelf ook ‘ns ga verschonen. Door allerlei activiteiten gister, tijdens m’n vrije dag, kwam ’t niet in mij op om de douche ‘ns te gaan opzoeken. Op bezoek bij een vriendin werd ik er weer aan herinnerd doordat m’n haar er wel heel vreemd onverzorgd uitzag toen ik bij haar in de spiegel keek. Op ’t moment dat m’n blik nog ietsjes lager de restanten tandpasta uitgesmeerd over m’n t-shirt waarnam, besefte ik dat ik geen tijd had genomen mezelf te verschonen. Snel een italiaanse douche genomen met de deo van haar vriend. Ik heb haar niet horen klagen over geurtjes die ik mogelijk afscheidde, maar fris vond ik ’t niet. ’s Avonds thuisgekomen vond ik ’t weer overdreven om voor mezelf de geuren er vanaf te wassen. Ik had wel wat andere dingen te doen. Zoals in slaap vallen van ’t bier dat ik in gezelschap van die vriendin genuttigd had.
Rachel, de bewuste vriendin, vertelde me overigens, tijdens ’t wandelen richting ons bier, dat er regelmatig vrouwen zich bij mij aan de bar bevinden die wel een oogje op me hebben. Niets van gemerkt, was mijn reaktie lichtelijk verbaasd. Daaruit kon zij dan weer concluderen dat ik er inderdaad geen belangstelling voor heb, dat ik me afsluit voor vrouwen die belangstelling voor me hebben. Ik had ook een verkeerd beeld van mezelf tov de vrouwen.
‘Ja, maar,’ begon ik toen, ‘wat vindt jij dan van m’n billen? Jarenlang heb ik gedacht dat ik geen billen had & de laatste tijd blijkt juist dat ze er wel mogen zijn.’
‘Dat weet ik niet,’ zei ze, ‘& als ik ’t wel wist, dan zei ik ’t niet. Dat moet je maar aan je ex-vriendinnen vragen.’
‘Maar die hebben nooit laten blijken dat ik wel lekkere billen had.’
‘Zeiden ze dan nooit wat over je billen?’
‘Hmm.’
Ik dacht na. Liet in gedachten enkele vriendinnen de revu passeren.
‘Ik kan ’t me niet herinneren. Ze hebben er geen opmerkingen over gemaakt, of ze vonden ’t niet veel bijzonders. Misschien moet ik al m’n ex-vriendinnen maar ‘ns een brief schrijven. Wat ze nou van m’n billen vonden. Dan word ik misschien wat zekerder van mezelf. Billen zijn natuurlijk een heel belangrijk onderdeel van een mannenlichaam.’
We liepen verder langs ’t IJ. De zon scheen ons bruin. Terwijl een boot onder de brug doorvoer waar wij over passeerden hielden we onze mond & dacht ik nog even na.
‘Misschien moet ik een oproep plaatsen op m’n weblog. “Aan al m’n ex-vriendinnen: Wat vonden jullie van m’n billen? & Waarom hebben jullie er nooit wat over gezegd?” & Als ze dan reageren ben ik voortaan gelukkig.’
‘’t Leven is helemaal niet zo moeilijk,’ zei Rachel.

Dat was niet in Zijperspace meegedeeld toen ’t bekend werd.