Ok. Morgenochtend ga ik weer ijverig schrijven, als er 2 schilders in m’n achtertuin de planten staan plat te stampen, veronderstellend dat God slechts de hemel geschapen heeft om aandacht aan te besteden, & de mens slechts bouwwerken ter meerdere glorie van hem of anders die bouwsels bekleed met muren & raampartijen die continu grondig veel verf nodig hebben, anders zou diezelfde god niets te eten kunnen verzorgen voor de nederigste discipel zijner volgelingen, gezien zijn visie op de economische struktuur van zijn creaties.
Morgenochtend laat ik de gordijnen gesloten, waan ik mij diep weggedoken in m’n eigen cocon & onderneem ik slechts stiekeme handelingen waarop geen enkel ander levend wezen een blik vergund is, zeker niet als deez persoon ‘t beroep van gluurder tot een broodwinning heeft verkozen.
Morgenochtend ben ik weer gevrijwaard van een allesoverheersende slaap veroorzaakt door de nachtelijke storing een etmaal geleden, die op zijn beurt zijn bron had in de aankondiging van de visite aan mijn achtertuin.
Morgenochtend zal ik weer de moeite nemen, de puf, de gelegenheid, de dwang, de neurose, de aandacht voor de bezoeker hebben om enige bites hier af te drukken.

Vervolgens zullen we ‘t betitelen als onderdeel van Zijperspace.