Ik was al eerder in ‘t winkeltje geweest. Een wasmachine-handelaar had me ernaar doorverwezen. Ik was op zoek naar een haakje van een Zanussi DL200-wasmachine-deursluiting. Anders kon ik ‘t apparaat wel weggooien. Onbegrijpelijk vond ik ‘t eigenlijk, dat zo’n grote machine afhankelijk was van zo’n klein onderdeeltje. & Elke wasmachine-fabrikant gebruikte weer z’n eigen variatie op dat onderdeeltje, bij elke nieuwe versie een nieuwe uitvoering.
Ik liet ‘t afgebroken kunststof haakje zien. De man herkende meteen dat ‘t om een Zanussi ging. Oh, die had-ie nog wel. & Na een minuutje de bakken in de rekken langs de muur afgespeurd te hebben, trok-ie er 1tje uit de stellage & toverde een kopie van mijn xemplaar tevoorschijn. Voor 10 gulden of daaromtrent kon ik ‘t kleinood meenemen. M’n wasmachine zou weer enkele jaren mee kunnen.
Een onderdelenwinkel; ik had nog nooit van ‘t fenomeen gehoord. Maar bij de 1e kennismaking was ik meteen onder de indruk.

De Astro 1600 M was eigenlijk geen merk, hadden ze me verteld in de zaak waar ik m’n stofzuiger 1½ jaar geleden had aangeschaft. ‘t Viel onder een ander merk, maar die stofzuigerzakken verkochten ze niet meer. Ze hadden op dat moment vooral de grotere merken op voorraad. Geen ruimte om zo’n langzaam lopend artikel ook nog beschikbaar te houden. Ik zou ‘ns naar de Onderdelenwinkel moeten gaan.

Vele weken later dwingt de overvolle zak mij tot ‘t bezoeken van de zaak. Voor mij zijn 1st 2 heren aan de beurt. De 1e is een volle tas met allerlei kleine goederen aan ‘t afrekenen. De man is zichtbaar tevreden. De verkoper ook. Hij kan niet stoppen met dankuwel zeggen, op de meest voorkomende manier. De volgende laat een onderdeel van z’n scheerapparaat zien. Zelfde ritueel als met mijn wasmachine volgt, alleen is deze heer nog wat sneller de winkel uit. Met veel dankwoorden.

‘Ik heb stofzuigerzakken voor de Astro 1600 M nodig,’ zeg ik. Ik heb de gegevens in m’n hoofd gestampt. Ik mag niet met m’n mond vol tanden komen te staan.
‘Ah, ja. Dat is geen merk,’ zegt de man & slaat onmiddellijk een boek met tekeningetjes van stofzuigers er op na. ‘Ik heb er wel van gehoord, dus u hoeft zich niet ongerust te maken. Ik moet alleen ff weten waar ‘t een ondermerk van is, zogezegd.’
Hij slaat er wel 4 boekwerken op na. De 1 heeft de dikte van een ½e bijbel, de ander is niet meer dan een uitgebreide folder.
Hij komt de Astro echter niet tegen.
‘Nee, ik kan niet vinden waar de Astro een onderdeel van is.’

Ik besluit stofzuigerleverancier nog ‘ns te raadplegen. Zij moeten me kunnen vertellen welk merk gelijk stond aan mijn Astro.
‘Astro? Hé Nick, wat was er ook alweer met die Astro?,’ roept de verkoper achter de balie naar z’n collega.
Nick duikt ook in de boeken. Om 3 minuten later tot de conclusie te komen dat ‘t de 103 BOM 3 moet zijn.
‘Die staat daar,’ wijst-ie z’n collega aan.
‘Oh?’ zeg ik, ‘De vorige keer is mij verteld dat jullie ‘m niet meer zouden voeren.’
Ik reken € 6,35 af.

Ik had m’n zakken liever bij de man van de onderdelenwinkel aangeschaft, bedenk ik me op weg naar huis.
‘Ik zie u graag terug,’ zei hij toen ik onverrichterzake z’n winkel verliet. Dat heeft nog nooit een winkelier tegen me gezegd.
Terwijl ik m’n stofzuiger van z’n nieuwe zakken voorzie, denk ik ‘tzelfde. & Stiekem hoop ik dat er weer een pietepeuterig onderdeeltje van een oud apparaat ‘t zal begeven. Ik stel me al voor hoe de man m’n volgende puzzel met goed gevolg zal oplossen.

Zou de man weten hoe ‘t kleinste onderdeeltje van Zijperspace heet?