ontdekkingsreis (2)

Nu ik ‘t toch over ontdekkingsreizen heb: ik vond vanochtend iets onder m’n voeten plakken. Ik loop graag op blote voeten, moet men weten. Dat doe ik al sinds m’n vroegste jeugd. Tijdens de gymlessen was ik vroeger degene die ‘t ‘t langst zonder gymschoenen volhield. Men had al jaren de gymschoen verplicht gesteld toen ik nog de jaarlijkse schoolse basketbalcompetitie blootsvoets inging. Daar zagen de docenten eindelijk hun gelijk gesteld, doordat ik dankzij een sliding een plakje eelt van 2 cm² vanonder m’n voeten verloor. Ik zat inmiddels in de 4e van de middelbare school toen ik door dat voorval besloot ook maar gymschoenen te gaan dragen. M’n moeder kon ‘t excuus niet meer hooghouden dat ‘t beter tegen platvoeten zou zijn. De beweringen van de huisarts, die inmiddels reeds 10 jaar met pensioen was, waren allang achterhaald, zo wist men op mijn school te vertellen.

Omdat op blote voeten lopen toch een bepaalde mate van puberale rebellie met zich meedraagt, besloot ik op gegeven moment toch beter sokken te dragen, met daar omheen schoenen, als ‘t zo uitkwam. ‘t Leek me niet perse noodzakelijk tijdens de lessen economie mijn tenen onder de banken te laten uitsteken, zodoende de heer Teunissen van z’n apropos te brengen, zeker niet tijdens de periodes van herfstige nattigheid & winterse vorst. Thuis riep de vrijheid, de luxe ook van een zachte vloerbedekking, & m’n moeder bij ‘t 1e geluid van deuren die open/dicht gingen dat ze niet voor niets ‘t huis van onder tot boven van stof had ontdaan. In de hal gingen de schoenen uit. Ze werden verzameld onder de kapstok. 8 Paar, bij slecht weer nog een aantal extra.

Nu heb ik misschien al de strekking van ‘tgeen vanmorgen geschiedde verraden. Ik praat al snel m’n mond voorbij. ‘t Is nl een kwestie van bij de deur je van je schoenen ontdoen, zoals onze brave moeder, zij die werkelijk alles van viezigheid, vlekken, stof, prut & modder ontdeed, maar daar wel voor gewaardeerd wilde worden, zoals zij dus ons bijgebracht heeft. Of dat in ieder geval heeft geprobeerd.
Wat is de leeftijd dat je alles wat je moeder je geleerd heeft begint te ontkennen, of domweg vergeet? Is dat ontkennen van ‘tgeen geleerd is een bewust proces? Is ‘t negatie van ‘t nut van je moeder, of is ‘t eerder tornen aan de autoriteit van je vader?
Op gegeven moment begon ik m’n schoenen pas in de woonkamer uit te trekken, & ook weer aan, op ‘t punt dat ik ‘t pand weer ging verlaten. Onder de tafel in de woonkamer leek me een geschiktere plek om mijn schoenen te parkeren. Daar stonden de schoenen van mijn vader immers ook altijd. Bovendien kon ik enkele zwaarwegende redenen ihkv efficiëntie te berde brengen. Ik kon ze sneller aantrekken, in ‘t geval ik op tijd op school terecht moest komen, of ik m’n moeder moest helpen de wekelijkse boodschappen naar binnen te brengen.

Mijn moeder komt mij niet wekelijks de boodschappen brengen. Die moet ik tegenwoordig zelf in huis halen, zodoende ze natuurlijk ook nog steeds die kant op dragen. Op gegeven moment heb ik dan ook besloten dat ik net zo goed m’n schoenen aan kon blijven houden totdat ik de woonkamer betrad. Mijn zware tassen proviand sleep ik wekelijks, ik hou ‘tzelfde ritme als mijn moeder aan, dat wel, van de voordeur naar de keuken, pak alles uit, plaats ‘t in de voorraadkasten, & sleep mezelf uitgeput naar de kamer om daar me van m’n schoenen te ontdoen. M’n moeder zou me destijds ontsteld hebben aangekeken: ‘t hele huis vies!

Ik zou bijna vergeten waar ik ‘t over had: ik vond vanochtend iets onder m’n voeten plakken. Ik had me net gedoucht toen mij dat gebeurde. Ik was vergeten mij voor ‘t badderen zelf van een schone droge handdoek te voorzien, dus huppelde ik nat & nakend door mijn huis op zoek naar de juiste kast (ik snap nog steeds niet mijn eigen systeem hierin). & Vond bij ‘t drogen pardoes onder mijn voeten witte spikkeltjes, soms neigend naar grijs, een enkele spikkel zelfs met zwartteint. Vaag glansde daar af & toe een rozig stukje vlees tussenuit, wat ik ternauwernood als mijn herkende.
Toen wist ik ‘t. ‘t Schoot me onmiddellijk te binnen. Mijn moeder mocht een beetje gelijk hebben, dacht ik, maar een betere oplossing ligt in ‘t verschiet.

Er dient stof gezogen te worden in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *