‘t boodschappenstokje (gereserveerd de voortgang aanschouwen)

‘t Is inmiddels bijna 2 weken geleden dat ik hier iets gemeld heb over de wederwaardigheden van ‘t stokje door mij geïnitieerd. De vaart raakte er uit & bovendien begon ik ‘t idee te krijgen dat men de zin & de reden van ‘t stokje uit ‘t oog begon te verliezen. Edoch, ik voel me nog steeds verantwoordelijk voor ‘t bestaan ervan, dus dien ik ook van z’n voortgang te getuigen. Het vervolg na laatst verslag verliep aldus:

Myroots maakt ons deelgenoot van z’n tik om van alle artikelen tenminste 2 xemplaren in huis te halen. Dit soort info willen we gaarne tot ons nemen bij ‘t stokje, benevens een mogelijke verklaring ervoor, natuurlijk, maar dat is wel erg veeleisend bij zo’n doorgeefding.
Zoals ‘t een waardig linkdumper betaamt, weet Dj FFF vervolgens bijna al z’n boodschappen te linken.
‘t Lijkt veel moeite te hebben gekost de stok vervolgens door te geven, maar uiteindelijk blijkt-ie te zijn terecht gekomen bij the World of Funky, die z’n moeder een waarlijk feestmaal voorzet.
Ook hij lijkt geen doorgeefluik te vinden, waardoor ‘t stokje gedoemd is eeuwig in die andere wereld te vertoeven.

Ver weg van Zijperspace & z’n supermarkten.

d-day

”t Is D-day vandaag,’ weet Westmalle me ‘s ochtends vroeg te melden.
‘D-day?’ informeer ik onschuldig, om zodoende meer van ‘m te horen te krijgen.
‘Ja, man. Ze vegen de ruimte voor de Albert Heijn weer ‘ns schoon. Grootscheepse aktie, iedereen krijgt een bekeuring. Of je nou pillen slikt of alcoholist bent, als je er alleen maar staat, gaan ze je al fouilleren.’
‘Hebben ze jou dan ook al gepakt?’
‘Nee, mij kunnen ze niks maken, want ik heb nooit wat bij me. Wat ik bij me heb, gebruik ik meteen. Nee, mij krijgen ze niet.’

Een ½ uur later komt Westmalle voor zn volgende fles. Hij moet ff wachten, omdat ik nog met een andere klant bezig ben. Hij kan ‘t echter niet laten & steekt meteen van wal.
‘Wacht nog ff,’ zeg ik ‘m. ‘Ik ben bijna klaar met deze klant.’
FF later is Westmalle aan de beurt.
‘Sorry, hoor. Ik zat nog helemaal in ‘t verhaal dat ik toenet aan ‘t vertellen was,’ verontschuldigt-ie zich.
‘Eigenlijk ben ik nl wel strafbaar. Ik handel niet, dus heb ik hooguit spul voor eigen gebruik bij me. Maar een ‘gids’ kunnen ze in principe ook veroordelen. Ik ben als gids medeplichtig, want ik loods die mensen naar de handelaar. & Dat doe ik natuurlijk niet voor niets, er moet wel wat voor mij overblijven. Dus kunnen ze me veroordelen.’

De klant waar ik net voor Westmalle mee bezig was, luistert met open mond, terwijl-ie pogingen onderneemt z’n tas in te pakken.
Als Westmalle de deur uit is, durft-ie de vraag te stellen of ik dit soort klanten veel krijg.
‘Ja, hoor. Elke dag. Ach, ik ben niet anders gewend. Ze zijn best in orde, tenzij de politie ze gaat opjagen, dan is ‘t hek van de dam.’
‘Maar ik vind ‘t maar vervelend als ze voor de supermarkt staan te hangen & vragen of je nog wat nodig hebt.’
‘Ik heb daar geen last meer van.’
‘& Ze staan tegenwoordig voor iedere supermarkt.’

Die info hadden we nog niet in Zijperspace.

druk

Ik verbaas me er nu al 1½ maand over.
‘t Kan niet zo zijn dat ‘t slechts aan ‘t weer ligt: we hebben afgelopen jaren wel vaker zachte winters gehad. & Die waren wellicht minder stormachtig.
Ik heb me ook afgevraagd of ‘t misschien aan de overgang naar de € ligt: men is tijdelijk ‘t overzicht over de eigen financieën kwijt, doordat men de waarde van de munt nog niet juist inschat. Dat zou in februari dan toch afgelopen moeten zijn, omdat men er in deze maand achter moet zijn gekomen dat ‘t geld toch iets sneller de portemonnee uit is gevlogen dan voorheen ‘t geval was.
Maar niets blijkt minder waar. ‘t Lijkt slechts drukker te worden. Blijkbaar wil men geld uitgeven aan bier. Misschien is bier wel weer helemaal in de mode, is er een lichte hype ontstaan.

Ik merk ‘t op mijn beide banen: andere jaren weet ik van verveling niet wat ik moet doen tijdens de 1e 2 maanden van ‘t nieuwe jaar, van ellende begint zelfs ‘t immer bij me gestoken boek m’n neus uit te komen. Dit jaar lijken deze 2 maanden in drukte wel een lente-maand: konstant komen mensen binnenvallen & verlaten de zaak pas na redelijk wat geld te hebben gegeven.

Dat ik er geen verklaring voor heb vind ik nogeneens zo erg. Ik kom er echter niet meer toe om m’n notitie-blokje te vullen met aantekeningen.

Waardoor we zijn aangewezen op ‘t geheugen van Zijperspace.

meeting-stokje

Ik hou wél van stokjes, maar ik lijk steeds meer tot een minderheid te gaan behoren. Gelukkig komen de stokjes tegenwoordig allemaal al snel bij mij terecht, dus men hoort mij niet klagen. ‘t Geeft echter wel enige onzekerheid mbt ‘t doorgeven ervan, want wordt-ie wel opgevangen & doorgezwiept.
(Binnenkort ook maar weer ‘ns aandacht aan m’n boodschappen-stokje besteden, want die moet ook nog ergens rondwaren).

Ditmaal een wel erg ‘incrowd’-stokje, waarvan de strekking overeen komt met een stukje van mijn hand van bijna een maand geleden. Maar niet getreurd; er zijn nog genoeg bloggers die ik ook op de weblog-meeting zou willen zien, die nog niet hebben laten weten ook te zullen komen. 5 Namen noemen moet met gemak kunnen, daarbij aangetekend dat ‘t laten vallen van een naam alhier geen zetje in de rug zal zijn om toch Breda-waarts te togen. In ieder geval niet zo bedoeld: ik bedoel slechts dat ik ze gewoon graag ‘ns zou willen ontmoeten & dat ik van 1 van hen nog een mini-meeting tegoed heb (niet gaan raden wie ‘t is, de persoon zelf begrijpt ‘t vanzelf).

Puck, Luuk, Juul, Merel & Arnoud.

Conclusies die men uit bovenstaande zou kunnen trekken:
-Ton heeft z’n tong verloren, want is wel zeer kort van stof voor zijn doen.
-Ton heeft een voorkeur voor namen met een ‘u’, want hij gebruikte er maar liefst 6.
-Ton gaat zeker niet naar Leiden op 1 maart.
Men zou echter beter kunnen spreken van hypotheses.
Rest me ‘t stokje door te geven aan Corné, die dacht dat z’n aankondiging om wel naar de weblogmeeting te gaan, onopgemerkt zou blijven, door ‘t slechts op z’n eigen blog te plaatsen.

& Als er weer voldoende tijd is, schrijven we de echte verhalen over Zijperspace.

niets

Voor alle duidelijkheid:
Voor ‘t geval men dit verkeerd mocht begrijpen:
Dat ik vooral niet anders geïnterpreteerd wordt:
‘t Bestaat niet anders dan:
Ik hoop dat men in ieder geval begrijpt:
Ik bedoel niet anders te zeggen dan:

Dat er momenteel niets geschreven wordt in Zijperspace.

valentina (part 2)

Dames, weet u dat mijn gezicht bij thuiskomst onderhevig was aan een brede glimlach? Zo 1tje van links naar rechts & vervolgens weerspiegeld de andere kant op, indien dat mogelijk zou zijn geweest. Dat ik ‘t gewoon leuk vond ‘t te schrijven, of te konstateren eigenlijk, maar de lol er niet minder om is dat dames (ik wou bijna ‘mensen’ schrijven ;-)) mij inderdaad een valentijns-schrijven sturen.

Mijn hartelijke dank, omdat ‘t me, niet verwacht, want ik was van plan ‘t niet echt serieus te nemen, een prettig gevoel bezorgd.

Soms laat niets Zijperspace onberoerd.

nachten

Bepaalde momenten denk ik absoluut niet te weten waar ik m’n blog mee zou moeten vullen. Vooral thuiskomend van een dag van vele indrukken nog niet eerder gewaar geworden. Met tegelijkertijd ‘t gevoel dat die niet uit te drukken zijn in een kort stukje. Te veel ervaringen tegelijk in teveel categorieën, waardoor ‘t nooit een logisch verhaal kan worden: te divers.
Onderweg naar huis bedenk ik me dan ietwat geforceerd div onderwerpen die allen ‘t volgende moment, dan wel tijdens de verdere thuisreis afgekeurd worden. Te gekunsteld, niet eigen, niet genoeg van mezelf.

Tot ik thuis zit, m’n meel doorgelezen, m’n laatst geschreven stukjes gecontroleerd, enkele blogs verorberd, er een overvloed van onderwerpen & urgente kwesties zich doen gelden in m’n hoofd. Opeens lijken de avonturen verwerkt & de gedachtes erover netjes op een rij gezet. Maar die gedachtes zijn tegelijkertijd in zulke grote getale aanwezig, dat ook hierin ‘t overzicht niet anders kan dan ontbreken.

Ik bedoel eigenlijk: m’n hoofd stroomt over.

& We weten niet meer waar ‘t begin begon in Zijperspace.

valentina

Omdat div vrouwelijke collega’s reeds meel ihkv Valentijnsdag kregen van een zekere Pedro, leek ‘t me niet ongepast de dames ook ‘ns uit te nodigen tot ‘t verzenden van soortgelijk schrijven. Dus bij deze ‘t meeltje van Pedro:

Leuke webpersoonlijkheid,
Ik bewonder je dagelijks op je blog en wil omdat het bijna de dag van de liefde is, vragen of ik een keer met je zou mogen praten over ‘t leven & nog onvervulde dromen bij maanlicht.
Ik ben een lief meisje (maar heet geen Maud), dat op zoek is naar een uitdagende vent als jij.
Kan valentijn onze start zijn?

Ik heb ‘m voor dit doel natuurlijk lichtjes aangepast & de foutjes er uitgehaald. Wat de lezeres nu slechts nog hoeft te doen is bovenstaande opzet kopiëren, & ‘t naar mij versturen (Gerichte post naar Zijperspace). Ik zal al zeer blij zijn als de tekst niet is aangepast, maar me nog meer verheugen op eigen versies van Valentijn-meel.

‘t Lijkt een eeuwigheid geleden dat we de laatste nep-Valentijnskaart hebben ontvangen in Zijperspace.
PS: Op verzoek van dames die anoniem willen blijven, heb ik bovenstaande een klein beetje aangepast. ;-)

verontwondering

Daarnet keek ik nog verwonderd naar ‘t reeds bloeiende Longkruid & de vele knoppen op ‘t punt van doorbreken op div takken waarvan ik de naam nog niet achterhaald heb & ‘t geel dat al aan de rechterkant van de tuin ‘t overheersende grijs & groen begint te verdringen.

Nu staar ik verontwaardigd naar de kat die de achterkant van de tuin (ik vond ‘t al zo sterk ruiken) als beter geoutilleerd toilet beschouwt dan de kattenbak die (ik weet ‘t zeker) goed verschoond bij m’n buren voor ‘m klaar staat. Die verontwaardiging groeit aanmerkelijk als ik bemerk dat-ie weliswaar 3 keer schrikt van m’n onverhoedse bewegingen op 5 meter afstand, maar zich niks meer van menselijke onverhoedsigheden lijkt aan te trekken op ‘t moment dat z’n rug gekromd staat, z’n staart een horizontale stengel leviterend boven de aarde lijkt & er wazige dampjes van onder z’n gat tevoorschijn komen.

De Nepeta cataria wordt bij herkenning onmiddelijk verwijderd uit Zijperspace.

ongehoord

Ik moet oppassen. Ongemerkt stond ik daarnet vetvlekken van de ijskast te wassen. Onbewust had ik zin in de afwas & vervolgens ben ik daar onmiddelijk mee begonnen. Onbedoeld heb ik alle was bij elkaar geraapt; de machine staat ondertussen al een tijdje te draaien. Onaangekondigd heb ik ‘t huis gister ontdaan van ongewenst slingerend papier. Ongegeneerd heb ik al eerder de toiletpot gepoetst & voorzien van frisse schoonmaaklucht. Ongemakkelijk zoekend zit ik rond te kijken, was dit alles?

2 Dagen damesbezoek is wel genoeg voor hygiënisch Zijperspace.