radio

Tom Robinson had ten tijde van dit nr z'n woede van de gebalde vuist al een beetje achter zich gelaten. Maar 't is nou 1maal de mooiste illustratie die hij ooit gebruikt heeft voor 1 van z'n platen.

Maandag, donderdag & vrijdag luisterde ik niet naar de radio. Als we de avond- & zondag-uitzendingen van de Vpro buiten beschouwing laten, kon er alleen op dinsdag & woensdag genoten worden van enigszins goede muziek. Uitgezonden op Hilversum 3 door de Vara & de Kro.
De Vara had op gegeven moment de ‘Verrukkelijke 15’ uitgevonden. Een alternatieve hitparade, waarin de muziek terechtkwam die de Vara-dj’s zélf als kwaliteit bestempelden. Tenminste, dat was ‘t idee. Naarmate ‘t programma langer bleef bestaan, ben ik steeds meer commercie er achter gaan vermoeden.

Ik woonde al in Amsterdam toen ‘Atmospherics: listen to the radio’ in de V15 terechtkwam.
Nou ja, wat was wonen in een tijd dat ik van logeerplek naar tijdelijk onderkomen hopte. Zo min mogelijk nam ik bij die kleine verhuizingen mee; de volgende verblijfplaats zou toch weer van korte duur zijn.
M’n radio, waarschijnlijk rond m’n 15e voor m’n verjaardag gekregen, reisde in ieder geval altijd met me mee. Een kleine radio met een redelijke ontvangst dankzij de antenne die 1½ meter kon uitsteken.
Die stond dus ook aan in de Utrechtsedwarsstraat, waar ik een zolderkamertje ‘mocht’ huren, van die goede oude gepensioneerde man. Ik betaalde 75 gulden per week voor een ijskoude, tochtige ruimte van hooguit 2½ bij 2½, met schuine wanden vanwege de puntdak waarvan ‘t deel uitmaakte.

Als ik de mogelijkheid mocht hebben iemand te vervloeken, dan met veel plezier deze heer. Ik ben echter bang dat de heer ons reeds verlaten heeft. De vloek zou onverrichter zake naar mij terugkeren.

De radio stond dus aan op dinsdagmiddag. Was ‘t niet op m’n zolderkamertje, dan was ‘t wel bij Pim, ‘t vriendinnetje die ik nodig had voor de warmte in de grote stad.
Een enkele keer is ze bij mij op mijn kamer blijven slapen; was handig na afloop van café de Plak in de Utrechtsestraat. Maar ‘t was zeker geen luxe in de kou van de beginnende winter, in een smal bed met veel te weinig deken. ‘t Voelde dan in ieder geval minder eenzaam als in ‘t liedje van Tom Robinson.

De Utrechtsedwarsstraat was geen juist onderkomen voor Zijperspace.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *