recht

Hij vloog als een rechte streep.
Ik zat in m’n stoel een boek te lezen. M’n leesstoel. Ik ging op in ’t verhaal. Tot ik wakker gemaakt werd, me weer bewust werd van m’n bestaan. Of eigenlijk van die rare rechte streep.
Vliegen maken geen rechte strepen. Ze krullen bochten & slingeren curven.
Ik hoorde opeens weer alles.
Zelfs de afwezigheid van een trein.
Ik werd ’t gemompel enkele deuren verder gewaar.
‘t Duel snelvliegen van degene die een rechte streep had gemaakt met 1 van z’n soortgenoten.
Een lepel hoorde ik in een glazen mok tikken. Ik weet niet hoever weg.
De wind zuchtte zoals wanneer we op vakantie net de snelweg hadden verlaten & ergens afgelegen bij een picknicktafel rust namen.
De vogels zwegen zelfbewust. Of toch een eenzame piep uit de boom van de achterburen.
’t Is gek wat een vlieg zonder naam kan doen. Een vliegend ding. Hij ging mij toevallig voorbij op ‘t moment dat ik een boek aan ’t lezen was. Hij vloog van achter uit m’n kamer door de tuindeuren naar buiten. In een schijnbaar rechte lijn.
Is een rechte lijn voor een vlieg afhankelijk van allerlei toevallig samenkomende factoren?
Des te meer je hoort, des te meer je beseft hoeveel rust hier hangt. Een passerende trein is slechts de bevestiging ervan. Een koe op een weiland moet zich ook zo voelen. Zich niet bewust van m’n onderzoekende blik achter ’t passerende raam. Slechts af & toe afgeleid doordat ‘t z’n staart niet lukt de vlieg te verjagen. Met z’n tong nog uit z’n mond, een graspolletje spriet er aan hangend, wendt ’t z’n hoofd ruw naar ’t vermaledijde beest, om vervolgens weer snel verder te gaan.
Nee, een koe is niet snel. De vlieg wel. Maar meestal maakt-ie geen rechte strepen.
Ik weet niet hoe ik dat weet.

Gelukkig is vandaag niets vanzelfsprekend in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *