Ik stel regels voor mezelf op. & Ik houd me aan die regels. Daar ben ik zeer streng in. De meeste mensen hebben die regels niet door, zijn zich niet bewust van m’n angstvallig vasthouden eraan. Leven gewoon door & trekken zich niets van mij aan. Zoals ’t hoort. Want dan kan ik me tenminste concentreren op m’n regels.
Norbert & Vincent waren in de tijd dat ik met ze omging op de hoogte van 1 van mijn regels. Daar trokken zij zich niks van aan. Ze zeiden dat ik gewoon mee moest gaan; morgen was er weer een dag om ’t rustig aan te doen. Ze verdienen ’t om hier met naam genoemd te worden, want zij hebben ervoor gezorgd dat ik die ene regel uit ’t oog verloor. Nou ja, ik leefde er op een gegeven moment niet meer naar. Ik wist me ‘m nog wel te herinneren. Er was een pre-Norbert/Vincent tijdperk & een post-Norbert/Vincent tijdperk. Tussen die 2 tijdperken in had ik weinig anderen naast hun waar ik mee omging. Ik voelde me aangewezen op hun gezelschap.
Zeer vervelend overigens. Norbert & Vincent waren nl mannen. Misschien dat ’t noemen van hun namen dat al verraden heeft. Ze gedroegen zich ook als mannen, of in ieder geval: ze deden ’t voorkomen dat ze 2 jongemannen waren die met elkaar omgingen. Jongemannen van rond de 22, die bevriend waren met elkaar. Ik was ietsjes ouder & mocht desondanks een poging ondernemen deel uit te gaan maken van deze male-bonding. Dan moest ik niet zeuren over dat ene regeltje. & Me willig slachtoffer tonen van menig zeikerig grapje. Dat hoorde er bij: wie opgenomen wilde worden, hoorde zichzelf als oetlul tentoon te stellen & eenieder uit te dagen zoveel mogelijk oetlullige grapjes over de gebreken van een oetlul te maken. Uitdagen deed je door je zo veel mogelijk ongemakkelijk te voelen, zeg maar oetlul te zijn.
Maar ik mocht wel mee. Bijv biljarten; of drinken bij Norbert thuis; of drinken bij Vincent thuis; of frisbeeën in ’t park; of naar een feestje. Dat mocht. Ik kreeg al bijna ’t idee dat ik vrienden had. Alleen dat ene regeltje zat me nog dwars.
Dus heb ik ’t regeltje opzij gezet: ipv 1 dag wel, 1 dag niet, ben ik elke dag gaan drinken. Zodat er bij mij ook snel zeikerige grapjes in m’n hoofd ontstonden. Weliswaar nog steeds niet snel genoeg, maar de grapjes waren er wel.
Gelukkig verhuisde Norbert toen naar Utrecht. Snel daarop werd Vincent opgenomen bij de mariniers & kon hij vertrekken naar Curaçao. Ik was weer alleen in m’n vriendschappen & m’n regels. Daar kon ik weer xtra aandacht aan geven. Vooral ’t pakket regels had die aandacht nodig. Behalve dan die ene. Die was niet meer opgenomen in ’t totaalpakket.
’t Pakket is sindsdien wel xtra voordelig in Zijperspace.