De gordijnen

Ik heb de gordijnen geërfd van 2 dode mensen die ik nooit heb gekend. Ze hadden een totaal verschillende smaak. Dat is te zien. Daarom woonden ze wellicht niet bij elkaar. Ze kenden elkaar hoogstwaarschijnlijk ook niet. De 1 woonde op de Albert Cuyp, de ander op m’n huidige adres. Die mevrouw (de laatste) had de minste smaak. Over de doden niets dan goeds, maar ze wist gewoonweg niet wat leuk stond in een huis als dit. Of ’t zou kunnen zijn dat smaak te duur was voor dit arme vrouwtje.
’t Kost te veel, ik verdien te weinig om zomaar ‘ns de gordijnen te vervangen. Ze zeiden, ‘ze’ van daar bij die gordijnhandel, dat ’t me ongeveer (ze rekenden me dat helemaal voor), zo om & nabij (ik stond te flapperen met m’n oren), nou toch zeker wel (ik kon ’t niet geloven) € 200,- ging kosten. Voor de achtergordijnen. Ik wilde gordijnen voor ’t hele huis.
Ik ben de deur uitgelopen & gaan hopen op een wonder.
Nou, nee, dat ook weer niet. Ik moet niet overdrijven.
Ik heb een week later gordijnen gekocht voor ’t tussenstuk. Die kan men momenteel weliswaar niet zien hangen, maar ik heb ze toch wel degelijk.Weggehaald zodat er meer ruimte voor u & de andere gasten ontstond. Die gordijnen, door m’n moeder zorgvuldig aan elkaar genaaid, hebben me een aardige cent gekost.
Mocht u een indruk van de verschijning ervan willen hebben: ze zien er ong ‘tzelfde uit als de velours gordijnen aan de voorkant.
Ik hou van gordijnen. Vooral als ze dicht hangen. Ik ben wat dat betreft geen nederlander. Bij mij mogen de mensen niet binnen kijken. Dat doe ik liever zelf. In m’n 1tje.
Ik had een vriendin, die hield van licht. Nou, ik niet. Gordijnen toe, zo min mogelijk lichten aan. Als ik nog maar m’n boek kon lezen. Maar zij wilde licht. Helderheid. Ook als we in bed lagen. Kon ze me zien. Hup, daar gingen de gordijnen weer open. Midden in de zomer. Late avondlicht, of anders ‘t vroege ochtendlicht viel binnen.
‘& Die mensen aan de overkant van ’t water dan?’ dacht ik dan, ‘die kunnen ons toch bezig zien?’
‘Pff,’ dacht zij op haar beurt.
Maar we zeiden ’t niet. Duurde niet zo lang, die relatie. Ik heb ook nooit geweten wat ze met die ‘Pff’ bedoelde.

Als dat al belangrijk mocht zijn in Zijperspace.