rondleiding (3)

De kapstok

Gekregen van m’n broer. Eigenlijk wilde ik dat-ie geel was. Dan stond ’t beter. Of groen. Je ziet ’t onmiddellijk als je de achtergrond, de omgeving erbij bekijkt. Ik ben er erg gevoelig voor. Maar een gegeven paard moet je niet in de bek kijken, zeker niet als ’t je 1e kapstok is. De enige dus. U bent er dus zwaar van afhankelijk. Behalve dan dat ik ook nog de gelegenheid heb geschapen dat mensen hun jassen op ’t bed kunnen neerleggen. Of eronder.
Mooi hè? Evengoed. Hij past er wel, ondanks de kleur blauw. M’n broer had ‘m over. Waarschijnlijk had-ie een overdosis 50-er jaren kapstokken op voorraad. Mocht ik ‘m meenemen. Jammer was alleen dat ik niet weet hoe je een kapstok op moet hangen. Dat heeft dan ook een hele tijd geduurd. Toen m’n broers allemaal, dus ook de bewuste gulle gever, langs zouden komen voor ’t vieren van Sinterklaas, moest ik er toch werk van maken. Niet alleen omdat ik de ruimte nodig had voor de dikke jassen die opgehangen moesten kunnen worden.
Daar heb ik dan weer een andere broer voor. Die kwam expres wat vroeger. Zodat-ie de kapstok op kon hangen.
Best wel handig hoor, broers.

Zonder zou Zijperspace niet bestaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *