M’n t-shirts

Ik heb er een ½ uur over gedaan, ditmaal. Kwam waarschijnlijk omdat ik ze niet van ’t gehele jaar hoefde te vouwen. M’n gehele familie was nl langsgekomen, zo rond 5 december. Dan hoort ’t huis ook gefatsoeneerd te worden. De familie weet dat vaak te waarderen. Belangrijk onderdeel van de algehele opruiming van ‘t huis is ’t vouwen van de t-shirts.
Ik heb er over zitten denken de t-shirts speciaal voor vandaag te sorteren naar kleur. Leek me dat ’t een leuk effect zou geven. Maar toch iets te veel moeite. Bovendien is Zijperspace zo al overdonderend genoeg.
Mensen vragen me vaak, bijna elke week wordt die vraag wel een keer gesteld, hoe ik toch aan al die shirts kom. ‘Hmm,’ zeg ik dan, met een grote nadruk op de ondertoon, de brom in m’n keel, waarom weet ik eigenlijk ook niet, maar men is gelijk wel onder de indruk, ‘ik krijg ze. Soms koop ik ze. Maar meestal vinden mensen mij aardig. Tenminste, dat prefereer ik dan te denken. Ik kan me overigens niet voorstellen dat mensen een t-shirt aan iemand weggeven omdat ze de persoon in kwestie een klootzak vinden.’
Vervolgens trek ik me voor een kort moment terug. Om na te denken over ‘tgeen ik daarnet gezegd heb. Ik denk niet altijd van te voren na over de dingen die m’n mond ontsnappen. Vandaar dat ik achteraf daarvoor de tijd neem. Geeft me ook even om te bedenken welk t-shirt ik morgen aan zal trekken.

De volgende dag moet Zijperspace er ook weer top uitzien.