Ik wilde de muziek nog even horen voordat ik richting Paradiso zou vertrekken. Dus draaide ik ’t hard. Dan wist ik tenminste weer hoe ’t zou kunnen zijn. De spreeuw had net eten verzameld voor z’n kinders. Hij wilde ’t me trots laten zien vanaf z’n vaste stekje op de schutting. Hij was ’t echter niet met ’t volume van Comet eens. De lucht trilde ouderwets, zoals ’t jaren geleden had getrild, maar ’t was ditmaal niet van de vroege lentehitte. Behalve Wire was ’t zeker 15 minuten stil in de omgeving. Die stilte ga ik vanavond herbeleven. Met beelden.
Een verslag volt misschien later nog wel vanuit Zijperspace.