slaap

Ik hoorde ze voor m’n deur converseren.
‘Ik denk dat die meneer op vakantie is. Ik heb ‘m afgelopen dagen totaal niet gezien.’
Ze hadden ‘t over mij. Terwijl ik de schilder die de voorgaande woorden uitsprak de dag ervoor me nog gedag gezegd heeft. De andere schilders kende ik stuk voor stuk van gezicht. Gewoon door ze op straat tegen te komen, op ‘t moment dat ik m’n huis verliet.
De schilders waren aan ‘t doornemen welke huizen ze nog moesten doen. & Dat om ¼ over 8. Voor míjn deur, degene die in dit blok over ‘t algemeen ‘t laatst opstaat.

Ik had al een spelletje verstoppertje achter de rug. Dat spelletje had bijna de hele nacht geduurd. De mug wist weliswaar waar ik me bevond, dat kon ze duidelijk gewaar worden, ze wist alleen niet waar ze een opening in m’n dekbed zou kunnen vinden. Ik wist zeker dat ‘t een ‘zij’ was, want halstarrig bleef ze me belagen. Ik had me echter geheel in m’n dekbed gewikkeld; slechts bij m’n neus had ik ruimte gelaten om te kunnen ademen.
Toch liet ik me op gegeven moment verjagen naar de huiskamer. Gelegen op de bank kwam ik er achter dat ook daar zich een mug bevond. Ben toen maar weer teruggegaan naar de mug rond m’n bed. Rond 6 uur gaf die mug de moed op.

Nav ‘t werkoverleg besloot ik er maar uit te stappen. Als ik ze had binnengelaten & ze in de achtertuin aan de gang waren, zou ik met de gordijnen dicht vast nog wel ff slaap kunnen vatten.
‘t Volgende moment ging de bel & nog geen 5 minuten later had ik een draagbare radio op een commerciële zender met veel jingles in m’n tuin staan. De 2 luidruchtigste schildermannetjes, ik had ze al bij andere buren horen ‘werken’, zouden de boel wel ff bij me komen opknappen.

Ik heb ‘t geprobeerd, maar met zo’n geluidsachtergrond wilde ‘t niet lukken. Toen ik de moed opgaf & maar alvast wat brood uit de vriezer haalde voor m’n ontbijt, stonden zij ook op ‘t punt de moed op te geven.
‘Alles is gedaan, behalve dat raam. Da’s helemaal rot. Moet vervangen.’
‘t Had geen zin meer om nog wat slaap in te halen. De penetrante verflucht drong de kamer in, ook al had ik alles dicht staan.
‘Heb jij de tijd opgenomen?’ vroeg de ene dikke schilder aan de andere dikke schilder.
‘Ja. 3 Kwartier. Dus bij elkaar 1½ uur.’

Da’s precies ‘t tekort aan nachtrust in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *