Ik heb eerder de Bossche Bol uitgeprobeerd toen hij met de befaamde sticker was versierd. Uitgebreid besproken, in al zijn aspecten, van de 35%-sticker tot de teleurstellende kwaliteit ervan, & via Appie richting Paul de Leeuw die zich ooit ermee liet bekogelen in de woonplaats waar ze wel wisten hoe je zinnig met dergelijk etenswaar moet omgaan.
Maar ik mocht niet klagen van mezelf, hoewel de prijs minus die sticker toch te hoog bleek om een herhaling te garanderen. Maar geen enkele Appie die zich daar druk over kon maken: een volgende sticker op zo’n 2-pak BB zal vast dezelfde dag een goedgevulde maag plus sierlijke witranden om een andere, mij vreemde mond opgeleverd hebben.
& Ik besef me terdege dat als ik niet heel duidelijk ben over ‘t huidig bestaan van de kortingsstickers, waar menigeen zijn dagelijks voer door laat bepalen, mijn bespreking van ‘t volgende stukje nostalgie (mijnerzijds) zal verzinken in oubollig onbegrijpbaar ouderwetse taal (toekomstige-lezerzijds) waardoor mogelijke kostbare tijd beter besteed had kunnen worden.
Maar goed, ik lig straks digitaal ter inzage in de Koninklijke Bibliotheek, voor zolang de houdbaarheid van de huidige elektronische techniek nog geen einddatum in zicht heeft natuurlijk, zodat een toekomstige onderzoeker van ‘t wel & wee van heden ten dage (daar hebben ze straks vast een goed woord voor uitgevonden als Antropoceen vanwege schaamtegevoelens uiteindelijk toch is afgekeurd) kan achterhalen wat, hoe & wanneer we aten & voor welk bedrag we ons daarmee tevreden stelden.
Dus ik moet vooral hiermee doorgaan, want wie weet schrijf ik nog wat bruikbaars.
Ik heb dus daarnet de Chocoladesoesjes uitgeprobeerd. Ze lagen me in ‘t kleinste filiaal van de buurt te verleiden dankzij genoemde sticker, hoewel nog steeds veel te duur, waardoor ‘t me een omweg van 2 gangen schappen heeft gekost om ‘t doosje van 7 toch in m’n mandje te deponeren.
Waarom een priemgetal, vraag je je dan meteen af bij zo’n kleinood dat in zijn presentatie van vorm & grootte er om smeekt met anderen gedeeld te worden?
Dan bof ik dat er niemand op mij wacht, evenmin dat niemand verwacht dat ik met overbodig snoepgoed ‘t huis zal betreden. Hooguit als ik 6 kinderen had gekregen door onbevruchte vermeerdering die een zekere Maria mij niet na had kunnen doen, had ik in dit geval evenmin een probleem gehad, tenzij de eenheid van 1 per persoon de trek bevestigd & de bevrediging ontkent was bevonden.
Maar laat mij vooral niet over onmogelijkheden oreren & in huidige realiteit blijven hangen.
Nr 1 was al voordat de boodschappentas de laadbak van de fiets had kunnen bereiken uit verpakking gepeuterd & verorberd, nr 2 liet zich snel volgen vanwege ‘t onwaarschijnlijke hapslikdoor-effect dat nr 1 had gesorteerd & nr 3 liet zich door enkele overwegingen die ‘t impulsiviteitsproces enigszins deed vertragen op een lagere stand van de door de kilometerteller metende snelheid richting mond bewegen.
Waarna ik besloot om de fiets te gebruiken waarvoor hij oorspronkelijk, voor de komst van de laadbakken, voor was uitgevonden, nl beweging.
Ik heb 6, 7, 8 & 9 nog even in de koelkast gehad, bang dat ik was dat mijn genoten ontbijt in de verdrukking zou raken & zich verjaagd zou gaan voelen bij zoveel gezelschap. Maar ‘t gevoel dat me zei dat er nog lucht te ademen viel, dus aan ruimte vooralsnog geen gebrek in die regionen, liet mij teruglopen richting de tijdelijke bewaarplek. De verpakking werd weer opgepakt, in vulgewicht gehalveerd door een routineus herhalend gebaar, waarop ik de laatste 2 ook maar meegenomen heb richting plek waar ik nu deze tekst in zit te typen. ‘t Lege plastic bakje gemakkelijk terzijde geschoven zodat ik alle ruimte heb om wijdarmig te verklaren dat de soesjes niet onderdoen voor de BB, maar dat ze tegelijkertijd niet van een keukenprestatie van Appie & z’n kokkie doet getuigen.
Er zit echter iets verslavends aan dat spul, dat gedeeltelijk gestimuleerd wordt door ‘t gebruikte priemgetal & de ongemakkelijkheid daarvan, deels ook door ‘t besef dat ik dergelijke dingen anders nooit eet & ‘t een sensatie is als ik een pil ter verwerking van de lactose heb geslikt & dingen daardoor kan proeven die ik me slechts kan herinneren van bijna een halve eeuw geleden.
Wellicht dat Zijperspace daardoor een ietwat ouderwets overkomt voor de dame/heer onderzoeker straks.