De mooiste stilte ontstond eigenlijk toen ik ‘t deksel van de suikerpot voor een kort moment losschroefde. ‘t Ging wat stroef, maar toen de draaiende beweging in gang gezet was, floepte ‘t los & kwam er een kleine stortvloed suiker vrij. Een korte roffel van neerdalend suiker op t-shirt & broek ontstond. Ik realiseerde me opeens dat ‘t huis bijna geen geluid produceerde.
Stel dat er een mier onder m’n stoel doorgelopen was op dat moment, zou die dat dan ervaren als een oorverdovende lawine, vroeg ik me af. Zou hij zich snel uit de voeten maken, afgaande op ‘t angstwekkende geluid van inslaande suikerkorrels op ‘t tapijt?

‘t Deed me beter luisteren. Ik werd me gewaar van een ruis in de tv, terwijl deze slechts een blauw beeld gaf. De kachel produceerde zoemend gas dat continu geleverd werd voor verbranding. M’n comp had een hoge brom, door ‘t ventilatortje in z’n ingewanden. & De buurvrouw liep op hakken, maar welke buuv kon ik van deze afstand niet achterhalen.

Zou de zon ook geluid maken, maar kan ik die inmiddels door gewenning niet meer horen? Zouden er geluiden zijn die een mens niet registreert, omdat-ie dan gek zou worden van de veelheid aan info?

Er bestaan studio’s waar geen geluid wordt geproduceerd. De wanden zijn volledig absorberend. Als je daar zelf een geluid maakt, raakt ‘t gelijk verloren. Als eierbakjes geplakt tegen ‘t plafond, maar dan beter. Volledige stilte kan daar heersen, want de muren zijn onnoemelijk dik, laten niks van de wereld in deze ruimte binnendringen.
Ik zou oordopjes meenemen. Ik wil de stilte, de echte stilte, niet horen.

Geef mij de stilte maar van de muziek die ik vergeten ben aan te zetten. Van de klok die plots irritant de uren verstoord door z’n hartverscheurend getik.

& Dan nog over die mier, die zojuist onder m’n stoel doorkroop: hoeveel geluid produceert die eigenlijk? Hoeveel mieren moet je bij elkaar zetten om de stilte te verbreken? Stel dat je alle mieren bij elkaar verzameld, ze in 1 keer uit hun kooien bevrijdt op de Dam, hoeveel stiltes heb je dan bij elkaar?

Net als blaadjes van een boom in de herfst. Die zie je alleen maar vallen. Zelden heeft hun aankomst op de grond mij uit m’n concentratie gehaald. Daar wordt de herfst dan kwaad om, & in een verrukkelijke orkaan van wisselende gemoedsstemmingen ontneemt-ie alle bomen van hun mogelijkheid rustgevend de zwaartekracht te demonstreren.

Vroeger liet ik keiharde muziek stilte in m’n hoofd creëren. Anders kon ik niet studeren. M’n moeder verklaarde me voor gek. Maar ik wist dat ik niet anders kon. Zonder geluid is er geen stilte. Je hebt opposities nodig, want anders bestaat iets niet. Ik had alleen wat meer geluid nodig dan anderen.

& Zijperspace is een zwart gat, waar geen geluid van naar buiten treedt.

Dit ihkv geleverde suggesties nav ‘t stukje wachten, waar overigens nog altijd meer aan toegevoegd mag worden. Dit schrijven is tot stand gekomen dankzij de suggestie van Rachel. Wordt vervolgd zolang de voorraad strekt.