sublimeren

Ik ben meestal de 1e, op dinsdagochtend, de 1e van de week. Maar vandaag staat er al iemand binnen bij Berkhout, m’n delicatessen. Als ik binnenstap zie ik dat-ie met een sponsje de zijkanten van de toonbank aan ’t schoonmaken is. Met een sopje. Geen Jeroen te bekennen. Maar in de verte hoor ik geluid.
‘Goedemorgen,’ zeg ik dus maar.
‘Een Goedemorgen,’ weerklinkt ’t vrolijk als Jeroen z’n gezicht ’t hoekje om vertoont.
Er achteraan z’n lichaam.
We gaan ’t over patés hebben. 3 soorten. & Een stuk rillet van eend.
‘Alles maar van dat laatste beetje?’ vraagt Jeroen mbt de rillet.
‘’t Gaat toch op.’
‘230 Gram,’ constateert de weegschaal.
‘Hmpf.’
‘Betaal je 200 gram.’
Een scooter stopt voor de winkel.
‘Koffie?!’ roept de bestuurder naar binnen.
‘Ja!’ roept Jeroen.
De poetser kijkt even op van z’n activiteiten. Aanschouwt de eigenaar van de scooter die binnen komt vallen. Ik zie een buik binnen komen.
‘Dus je wil koffie?’
‘De koffie staat al klaar,’ reageert Jeroen. ‘Heb je een goed weekend gehad?’
‘Ja, hoor. Maar ik heb niet geneukt.’
Ongemerkt kijkt iedereen bij dat woord op. Ook de man met de spons.
‘Ha, die meneer z’n ogen beginnen zelfs te knipperen,’ wijst de buik naar mij, of eigenlijk de vingers die er bovenuit steken.
‘Nee, hoor,’ zeg ik. ‘Ik dacht eigenlijk afgelopen weekend ook de hele tijd aan neuken. Maar ’t kwam er alleen niet van.’
‘Je moet ’t sublimeren.’
‘Dat is ’t enige dat ons rest.’
Terwijl ik m’n bestellingen afrond, pakt de man een kop koffie van achter & gaat op de stoel voor de winkel zitten. Maar niet voordat-ie nog wat mededelingen heeft gedaan.
‘Ik stond vanochtend om ½ 6 op. Prachtig mooi weer. Ik ben op m’n scooter gestapt & ben 50 km wezen rijden. Schitterend zoals de zon boven de weides opkomt.’
‘Je scooter zal wel moe zijn,’ zegt Jeroen.
‘’t Is weer voor prammen,’ zegt de man, ‘prammen in hele dunne t-shirtjes.’
& Vervolgens houdt-ie z’n mond. De toonbankpoetser poetst door. Ik zie een bruine vlek onder z’n vingers verdwijnen. Terwijl hij constateert dat ik in de weg sta.
‘Ik kon vannacht niet slapen,’ vult Jeroen de stilte tussen m’n bestellingen door op. ‘Ik viel rond 5 uur in slaap. & Om 6 uur kon ik er weer uit.’
‘Ik dacht dat ik reden had om er niet bij te zijn met m’n gedachtes. Ik viel om 2 uur eindelijk in slaap. & Om 7 uur op.’
’t Lukt me nooit tegen Jeroen op te bieden. Dus verzin ik milde varianten op zijn slaapgewoontes.
Ik reken met ‘m af.
‘Ik ga misschien toch maar met Hemelvaart open. Van 12 tot 6 of zo.’
Hij geeft me ’t wisselgeld.
‘Ik zie je volgende week.’
‘Ja, prettig weekend.’
Als ik m’n fiets van slot gehaald heb, zegt de man van de scooter me gedag. Daarna neemt-ie meteen weer een slok koffie. Hij geniet zichtbaar.
Ik groet ‘m terug met een simpel ‘hoi’.

Ooit is die groet per ongeluk Zijperspace ingeslopen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *