Ik ben geen casanova, noem mezelf geen charmeur. Ik heb geen trukendoos, heb zelden een leuk snedig zinnetje paraat. Ik maak geen vlijende opmerkingen, complimenteer doorgaans niet rechtstreeks de vrouwelijke verschijning. M’n uitstraling is niet hoegenaamd masculien, m’n schouders zeker niet breed, m’n spieren onderontwikkeld, zo op ‘t 1e gezicht. Ik bezit daarnaast ook niet over de blouse uitstekende plukken borsthaar, ‘t verschijnsel van haargroei aldaar is bij mij op 2 handen te tellen, wat echter ook als pre kan tellen, naar ‘t schijnt. Ik hang misschien zelfs wel wat verlegen aan de zijkant op een avondje uit, kijk 1st de kat uit de boom, hoewel dat vroeger waarschijnlijk als interessant werd uitgelegd (zo voelde ‘t overigens lang niet altijd). Ik vraag de dames waar m’n voorkeur naar uitgaat niet mee uit, hang niet over de bar om m’n aanwezigheid nog wat xtra te benadrukken. Ik wacht tot zij mij benaderen & probeer me te onttrekken aan de jacht. In mijn ong 18 jaar funktioneren als barman heb ik slechts met 3 vrouwen aangepapt, in die zin dat ‘t resulteerde in een afspraakje, genoeglijk samenzijn, vrijpartij.
& Als ik begon te merken dat de dame me wel zag zitten, heb ik vaak genoeg gewaarschuwd dat ze waarschijnlijk met de meest saaie man van ‘t westelijk halfrond te maken hadden. Dat hielp niet. Gelukkig maar.
‘t Is een lastig onderwerp, vooral omdat ik niet als stoer &/of hartebreker bekend wil staan, vooral omdat ik dat geen van beiden ben. Ik wil ook geen sterke verhalen vertellen, van mannen onder elkaar, want ik ben niet een man van onder elkaar. In m’n leven heb ik 3 vrienden gehad. De rest was vriendin. De tel ben ik daarvan kwijtgeraakt.
We zaten altijd bij Geel Beneden. Een hoekje binnen school, waar ons clubje zich tijdens de pauzes, vrije uren & na afloop van de lessen zich verzamelde. Anderen hadden hun stek bij Groen, Rood of Blauw, maar wij zaten in ons eigen hoekje bij Geel. & Beneden mocht je roken.
De groep die zich daar verzamelde bestond uit louter meisjes, ik was de enige jongen. Mijn aanwezigheid was vanzelfsprekend, niemand die er bezwaar tegen had. Als er gebasketbald moest worden was ik de enige jongen in ‘t damesteam, samengesteld uit de groep van Geel Beneden. & Werden we in de herencompetitie geplaatst vanwege mijn deelname aan ‘t team. Niemand die zich daar iets van aantrok, zo had ik ‘t gevoel. Ik hoorde bij de groep van Geel Beneden, de leukste meisjes van de HAVO, 4e & 5e klas, & Ton.
Ik werd echter wel vreemd aangekeken toen ik 1maal bekende alle borsten van vrouwen in de gaten te houden. Wantrouwend hoorde ‘t meisje me aan over hoe ik door de blouses, de shirts, desnoods de truien, de vorm & de grootte van de borsten kon bepalen, & of daarvoor een bh werd gebruikt (‘t was de tijd dat ‘t mode was niet altijd een bh te dragen). Oja, hij is een jongen, zag ik haar denken, hij behoort eigenlijk nog steeds tot ‘t andere kamp.
Maar misschien waren dit soort bekentenissen wel de grootste reden voor m’n succes. Bij vrouwen voelde ik me zo op m’n gemak, alles was zo vanzelfsprekend als ik mij in de direkte omgeving van vrouwen bevond, dat ik er wel ‘ns wat uitfloepte. Dat was charmant, dan wel ontwapenend. Daar won ik de harten van de vrouwen mee. Zelden hadden ze zo’n eerlijke man meegemaakt, werd er gedacht, maar niet uitgesproken.
‘Goh, Ton, ik had er nooit over nagedacht dat jij ook aan sex deed,’ werd er dan de volgende ochtend verzucht.
Tegenwoordig wordt daar inderdaad niet meer aan gedaan, klinkt een andere zucht in Zijperspace.
Dit ihkv geleverde suggesties nav ‘t stukje wachten, waar overigens nog altijd meer aan toegevoegd mag worden. Dit schrijven is tot stand gekomen dankzij de suggestie van Puck. Wordt vervolgd zolang de voorraad strekt.