Getalletjes zijn fascinerend. Vooral als ze met z’n allen tegelijk een voorstelling geven & daarbij de hele tijd van waarde veranderen. Voor je ogen. Internet is daar heel goed in.

Ik had vanochtend bijv door kunnen lezen in m’n boek. Bijna uit. Lekker als ik ‘m beëindigd heb vlak voor ik werkwaarts ga. Dat geeft voldoening. Beter dan vanavond weer ‘t boek ter hand te nemen & de herinnering van ‘t verhaal weer op te moeten roepen.
Maar ‘t was een o zo fascinerend gebeuren, ‘t downloaden van een programmaatje. Groot programmaatje, dat was, alsof ik nog niet eerder een groot programmaatje had meegemaakt. Fascinerend om te zien dat-ie 1st voorspelde er toch zeker een uur over te zullen doen, met ‘t kb-tellertje langzaam verspringend met 1heden van hooguit 4, & langzamerhand ‘t tempo opgeschroefd te zien worden & de prognoses over de duur zien veranderen in slechts enkele minuten. & Daarbij de hele tijd de klok in de gaten houden. Kijken hoeveel tijd er goed gemaakt is, gewonnen eigenlijk. Want volgens de 1e raming zou ‘t pas om 10.20 uur volledig binnengehaald zijn. Nu zou ‘t zelfs om 9.35 klaar kunnen zijn. Oh, wat spannend allemaal.

& Als ‘t gebeuren achter de rug is, vraag ik me pas af waarom ik de hele tijd die tellertjes in de gaten aan ‘t houden was. Had ik m’n tijd niet zinniger kunnen besteden?

Nu ik ‘t toch over tellertjes heb, & over internet, & over fascinerend, & over zinnig, & over staren naar cijfertjes; nu ik ‘t over al die dingen heb: ik stond bijna op ‘t punt de tellers ‘t raam uit te gooien. Veel te frustrerend, vond ik. Mensen die lang niet zo enerverend, fascinerend (daar heb je ‘m weer), onderhoudend & nog wat andere zelfoverschattende bijvoeglijke naamwoorden, hun blog vullen als ik, hebben kijkcijfers van over de 100 of zelfs een veelvoud daarvan. Op dagen dat ik m’n mooiste stukjes schrijf, leest slechts een enkeling dit. ‘t Grootste gedeelte van m’n bezoekers komt hier doordat ze door een zoekmachine hierheen worden gestuurd, niet om de echte inhoud. Des te meer ik schrijf, des te minder mensen langskomen. Des te meer behoefte ik aan bevestiging heb, des te minder. Ik bedoel: ‘t is altijd minder.

Maar ik doe ‘t niet, hoor. Ik hou ze toch. Want ik weet dat de tellers er ook voor zorgen dat ik op moet schieten met nog een stukkie schrijven. Dat ik beter wil schrijven, omdat ik dan uiteindelijk nog betere lezers krijg. Dat de tellers er misschien voor zorgen dat de kwantiteit niet hoog is, maar de kwaliteit ten lange leste wel.
Als u begrijpt wat ik bedoel.
Nee, vast niet.
Nou, ik ben gewoon verslaafd aan cijfertjes & aan de tabelletjes, overzichten & scoringslijsten gemaakt van die gegevens.

We kijken kijkcijfers in Zijperspace.