Ik had ‘t toiletpapier nog maar net gekocht, ik wilde ‘t op een geschikte bij-de-hand-plek plaatsen, zodat ik niet met neergestreken broek de keuken in hoefde te strompelen, toen ik opgeschrikt werd door een levensgrote mot. Van circa 3 cm lang. Spanwijdte was ong van dezelfde lengte.
Zwiep, ging ik bij signalering ervan onmiddellijk met m’n handdoek, kledderend in de nattigheid van de douche die ik vlak voor de boodschappen had genomen. Mot bleef echter zwalkend vliegen. Nog meer in paniek dan mijn menselijk bewustzijn, zo bleek uit de onverwachtse wendingen & ‘t dwangmatig gezoek naar ‘t felste licht.
Ik pakte er nog een handdoek bij, benauwd als ik ‘t kreeg van ‘t monsterachtig beest, dat zeker als levensbedreigend beschouwd mocht worden.
Klats, ging ‘t daarmee tegelijkertijd met de andere handdoek tegen de muur, vlak naast de spiegel, die bij aanraking zeker naar beneden zou zijn gekletterd. Maar ja, de angst was dan ook kompleet: ik kon binnen enkele sekonden levenslang verminkt raken door dit vileine beest.
Uiteindelijk kwam de mot dodelijk vermoeid van ‘t onstuimig fladderen op de koude vloer van m’n douche-ruimte terecht. Vlak achter de wc-pot, waar ik net de nieuwe papier-voorraad had geplaatst.
Ik moest van deze situatie profiteren, dacht ik, wist alleen niet hoe. Ik kon geen wc-papier van de closetrolhouder halen, die was immers leeg. De nieuwe voorraad stond vlak achter ‘t moorddadig beest; als ik die opnieuw zou oppakken zou de mot vast met door de beweging opgewekte adrenaline een nieuwe aanval wagen.
Dus zette ik ‘t hele pakket in een flukse beweging bovenop ‘t beest. Zodoende uit beeld, bovendien overladen met wc-papier. Een mooiere manier van sterven kon ik me niet wensen voor de mot.
Vanochtend heb ik de wc-rollen van ‘t kadaver opgetild & op de reguliere plek teruggezet. ‘t Lichamelijk overschot zou ik wel opruimen zogauw ik daar emotioneel weer tegen opgewassen was.
Toen ik vanmiddag thuis kwam & ‘t toilet wilde gebruiken, ontwaardde ik de mot bovenop de oude wc-rol, hangend aan de closetrolhouder. Terwijl ik toch zeker wist dat ik ‘m de dag ervoor geplet had. Schijnbaar hing-ie daar als herinnering aan m’n aktie van gister. De mot wilde blijkbaar genoegdoening door me een mottentrauma te bezorgen.
Ik pakte onversaagd wat wc-papier uit ‘t pakket & plette daarmee de lastige indringer. Ik spoelde zodoende ‘t 1e beetje nieuwe wc-papier vergezeld van een mot door de pot.
Elke dag is ‘t een kunst te overleven in Zijperspace.