toiletpapier (4)

Ditmaal nam ik ‘t grote pak mee met de rest van de boodschappen & stapelde ‘t geheel nonchalant voor op de fiets. Rustig, relaxed zelfs, haalde ik m’n fietssleuteltjes tevoorschijn, keek nog even om me heen, bukte voorover voor ‘t ontkoppelen van de sloten, stapte op de fiets & keek trots naar ‘t familie-pak toiletpapier. Dat had ik ‘m toch maar even geflikt: voor een ½ jaar genoeg in huis, niemand die er aanstoot aan had gegeven, misschien wel niemand, behalve ‘t kassa-meisje, die mijn boodschap opgemerkt had.

‘t Was dan ook een dag dat ik bijzonder goed in m’n vel zat. Buiten ‘t feit dat de zon scheen, stond m’n gemoed onder invloed van een heerlijk bakje thee, ‘s morgens genoten, & een vrolijk stukje tekst dat ik vlak voor de boodschappen in elkaar had geflanst. Ik had ‘t verkeer mee, de juiste rij voor de kassa gekozen, & ‘t meisje achter de kassa beantwoordde zomaar eens mijn goedemorgen-groet. Dit soort omstandigheden tref je slechts op dagen dat je jezelf realiseert dat niets ‘t humeur van de dag kan beïnvloeden. De wereld was mijn & ‘t voegde zich als vanzelf naar mijn wensen. Dan kon ik net zo goed een nieuwe lading wc-papier inslaan. Terwijl ‘t meisje al alles over de scanner liet gaan, rende ik er nog even voor de winkel in. Ik was op dat moment tenslotte toch de enige voor deze kassa.

Misschien wel wat vroeg, bedacht ik me thuis: ik moest nog 2 rollen opmaken voordat ik aan deze nieuwe voorraad kon beginnen. Bovendien hing er ook nog een ½e rol aan de closetrolhouder. ‘t Kan echter nooit kwaad vooruit te denken, besloot ik met m’n niet-aflatende positieve inslag.

Ik let altijd zeer secuur op wat voor wc-papier ik in huis haal. ‘t Mag best een beetje zacht zijn, ‘t lichaam verkiest nu 1maal een zachte boven een harde behandeling. Een bepaalde mate van sterkte is ook wel te prefereren, gezien ‘t doel waar ‘t voor dient. ‘t Moet echter wel milieu-vriendelijk zijn. Daar bestaat een bepaald tekentje voor, waar menig verpakking mee is versierd. Iets met pijltjes die zichzelf nawijzen, meen ik me te herinneren. Ik kan ‘t nu niet achterhalen, omdat ik ‘t huidige pak toiletpapier daar in de gauwigheid niet op heb kunnen selecteren. Ik was veel te blij dat ik de dapperheid bij elkaar gesprokkeld had om te besluiten ‘t toiletpapier in te slaan, om daar ook nog aandacht aan te geven.

Vorige week was ‘t zover. Ik moest aan ‘t nieuwe pak beginnen. Ondanks ‘t feit dat ik enigszins spijt had van ‘t milieu-onvriendelijke karakter van m’n aankoop, verheugde ik me er op: eindelijk eens luxe wc-papier. Ik had dat niet veel vaker mogen meemaken; slechts een enkele keer in een hotel of bij vrienden van dure komaf. Ik was beniewd hoe ‘t mijn achterste zou bevallen.
Ik prutste wat aan de zijkanten van de verpakking, ook nog wat aan de bovenkant & onderkant om in ‘t plastic een gat ter grootte van een rol te creëren. Niet te veel, want de overige rollen mochten best beschermd worden tegen rondvliegende deeltjes. Zo ijverig ben ik nl niet in ‘t stofzuigen. Overigens een heerlijke bezigheid, dit gefriemel aan de wc-papierverpakking: ik voelde m’n vingers bij tijd & wijle zachtjes wegzakken in ‘t donzig papier. Onderwijl zat ik genoeglijk op de wc-bril te zitten, voor me lag een boek, & heerlijk relaxerende muziek weerklonk uit de huiskamer. Een enkele keer had ik grip in ‘t licht rafelige plastic, dat niet bepaald tot doel had de rollen zo snel mogelijk tevoorschijn te kunnen halen. Verpakken was ‘t enige doel ervan, zo leek ‘t. Ik kon me daar niet druk om maken; als ik op ‘t toilet zit doe ik dat zo ontspannen mogelijk & hooguit een telefoontje, brand of een natuurramp kunnen me tijdens deze bezigheid uit de concentratie halen. ‘t Zogenoemde ontpakken gaf mijn vingers slechts een genoegzame bezigheid; die hoefden voor deze ene keer niet werkeloos toe te zien hoe ik me van m’n dagelijkse taak kweet.

Totaal onattent hing ik de uiteindelijk bevrijde rol aan de daarvoor bestemde houder, ik sloeg nog 1maal een blik in m’n boek om te zien bij welke regel ik gebleven was om dat goed in m’n hoofd te prenten & wilde vervolgens de gelegenheid te baat nemen om de nieuwe rol in te wijden. Nog niet geheel met aandacht pakte ik ‘t 1e velletje, gaf ‘t een klein rukje om ‘t enige vrijheid tov de houder & de muur te geven, keek rechts om te kijken hoe ‘t in deze handeling vorderde & zag tot mijn ontsteltenis dat er blauwe bloemetjes op ‘t wc-papier stonden geschilderd.

Bloemetjes horen blauw noch bruin te zijn in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *