We leven ingetogen. Maar aan ‘t eind moet ‘t bier. ‘t Maandje zonder bier van Tineke is vervangen voor een elke dag mogelijke afscheid.
We denken evengoed nog niet aan definitief. Dat komt nog niet in ons hoofd op.
Tineke straks naar Groningen. Haar vriend kan daar zo lang blijven als hij wil. Koelkast, vriezer, tv-scherm zo groot als de wand. In de wijde omtrek geen mens die speeksel ademt of je met huidvocht raakt.
Maar dat kan ik uitvergroot hebben in m’n beperkte geheugenopslag van dit moment. Niet dramatisch evengoed. Er is veel aan de hand, we nemen veel beslissingen, verzamelen tegelijkertijd houtsnippers die de plantsoenendienst ergens achtergelaten heeft. Die overleven de Corona-crisis niet zonder ons nobel gebaar ze om te toveren tot een kronkelend voetpad door onze tuin. De rondleiding straks voor als wat nu klein is, of nog niet gezaaid, duiding nodig heeft. Een verleden vertellen van wat we hebben beleefd & wat daaruit is gegroeid.
Welke verhalen we vertelden, Decamerone-like, Canterbury-wise, & alle mond-op-mond-verhalen van afgeslotenheid, voordat ‘t werkelijk nodig was.
Maar we voelen ons daar evengoed prettig weg van bewoond, reeds een winter & voorlopend staartje van een herfst lang, continu bouwend, gravend & zagend aan ruimte voor onze interpretatie van ons gezamenlijk beeld van tuin. Herinterpretatie na nogmaals bespreken, want zonder dat kom je er niet.
Ik heb gezegd: over 2 dagen komt vast de volledige lockdown, mogen we niet meer de deur uit & is de tuin gedwongen te groot te worden zonder ons.
(niet gezegd, wel gevoeld zo te zeggen; ze weten wel wat er bedoeld wordt)
Dus dan moeten jullie klaar staan voor vertrek, anders mag ‘t niet meer.
Ik denk een foto straks te kunnen nemen, als ik bijv toestemming heb boodschappen te doen (in Italië mag iedereen momenteel hooguit 1 x per week). Dat ik door kan fietsen voorbij de supermarkt & ‘t hek van de volkstuin kan openen voor een foto die zegt ‘de groeten aan Groningen’, terwijl ‘t wandvullend beeldscherm daar zingt van rust & weldadigheid in de wereld van Netflix & de bank gestadig haakkleedjes ademt.
& De fiets weer boodschappen dragend Zijperspace nadert.