Ik neem op.
Hendrik.
‘Ik stoor toch niet?’
‘Wat bedoel je?’
‘Je bent toch niet met iets bezig momenteel?’
Daar raak ik van in de war. Wat moet ik daar nou op antwoorden? Tuurlijk ben ik met iets bezig, ik ben altijd bezig, maar dat wil niet zeggen dat ik niet gestoord kan worden. Bezig zijn met iets is tenslotte tijdelijk, daarna volgt vanzelf weer een andere bezigheid.
Als ik deze gedachtes echter Drik ga meedelen, dan maak ik ‘t alleen maar ingewikkelder. Moet ik ‘m zeggen dat ik bezig ben? Met bijv m’n ontbijt, of met een boek, of een stuk te schrijven. Dan krabbelt-ie helemaal terug.
& Als ik zeg dat ik gestoord kan worden, denkt-ie vast dat ik uit m’n concentratie gehaald ben. Dan maar meteen helemaal er uit, maar dat niet zeggen.

‘Nee, vertel ‘t nou maar.’
Ik wil nou toch wel weten waarvoor hij belt. Zou hij me gaan vertellen dat…..?

‘Ik wilde vragen of jij misschien op de 16e voor mij kon werken.’
De 16e. Wat is er op de 16e? Dat moet een woensdag zijn. Op woensdag ben ik altijd vrij. Da’s dus geen probleem. Maar daardoor verlies ik natuurlijk wel een vrije dag. Niet te snel toehappen dus. Er moet wel iets tegenover staan. Niet zomaar een vrije dag opgeven.
‘De 16e is mijn vrije dag.’
‘Ja, dat weet ik, maar ik kan niemand anders vinden. Ik heb iedereen al gebeld; niemand kan. Roen kan ook al niet. Dus jij was m’n laatste hoop. Op Marieke na dan. Die heb ik nog niet kunnen bereiken.’
‘Ja, probeer Marieke dan nog ff. ‘t Is voor mij hartstikke zonde van m’n vrije dag. Kan je er niet iets tegenover zetten?’
‘Ik zal zorgen dat je er weer een vrije dag voor terug krijgt.’
‘Dan zou je natuurlijk as vrijdag van me over kunnen nemen. Onee, waarschijnlijk ben je dan verschrikkelijk druk bezig met vader zijn.’

Of misschien is-ie dat al, bedenk ik me opeens. ‘t Kon elk moment gebeuren.
Nee, dat kan niet. Dan vertel je dat wel meteen. Dan ga je je niet zorgen maken over diensten die anderen zowiezo van je over moeten nemen. Je hebt zwangerschapsverlof, ook als vader, de diensten moeten door de collega’s opgelost worden.
Drik is vast voorbereidingen aan ‘t treffen, denk ik dus, voor ‘t geval dat ‘t kind er uit gehaald moet worden, vanwege laat.

‘Ik ben al vader. Afgelopen nacht.’
‘Gefeliciteerd. Wat leuk. Is alles goed gegaan? Wat is ‘t geworden?’
& Nog 10-tallen vragen schieten me door ‘t hoofd. Alleen niet op ‘t juiste moment.
”t Is een jongen. Alles ging goed.’
‘Maar de 16e zit wel ok,’ zeg ik plots nonchalant. De meest coulante, de meest collegiale, toeschietelijke persoon ter wereld dient zich aan. Een collega waar iedereen op kan bouwen.
‘Geniet jij maar van je vaderschap & maak je geen zorgen over de 16e. Die vrije dag regelen we later wel. ‘t Zou leuk zijn als Marieke de dienst kan overnemen, maar ik kan in ieder geval.’

Hoe leg ik m’n ouders uit dat ik op de 16e niet langs kan komen om een wandeling met m’n vader te maken?

Daar maakt men zich de hele dag al druk over in Zijperspace.