verkleed

Ik hoor de boekenman vrolijk zingend aankomen, maar er verschijnt een kleurrijke combinatie van zilverschijnende inpaksliertjes, knalgele ski-jack, bloosrode wangen & exotische bloemen, waar ik de boekenman niet onmiddelijk in herken. De inpaksliertjes zitten met een elastiek als een pruik aan z’n hoofd geplakt.

‘Zo, jij hebt er zin in.’
‘Ja, ik dacht vanmorgen: er moet ‘ns wat anders gebeuren. & ‘t Heeft me deze bos bloemen al opgeleverd.’
‘Je dacht: ik begin nu alvast met carnaval.’

Hij volgt echter alweer z’n eigen gedachtegang, dus een antwoord volgt niet. Een vraag wel.

‘Ik heb geen geld. Kan ik er alvast 1tje meenemen?’
Voordat ik ook maar ‘nee’ over m’n lippen kan krijgen, klinkt er al: ‘Ah, toe nou.’
De boekenman is fit vandaag & heeft er zin in, maar toch: ‘Nee, dat vindt m’n baas niet goed.’
Regel: Verstop jezelf altijd achter een onzichtbare reden, waar de klant geen grip op heeft.
Boekenman heeft zo weinig grip hierop & zoveel begrip hiervoor, dat-ie onmiddelijk reageert: ‘Nee, is goed; je hebt gelijk.’

Vrolijk wapperen z’n flinterdunne flitse manen weer naar buiten, trots gevoelend dat ze nagekeken worden.

We zouden zo mee willen flapperen in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *