verstaan

Ik was vergeten dat ik Roger heel vaak niet versta. Dan zegt-ie ogenschijnlijk duidelijk iets, iedereen lacht, maar ik versta niks. Of alleen 1 zelfstandig naamwoord.
‘Hmm?’ zeg ik dan.
Vragende blik.
Dan herhaalt-ie de zin. Hij is ‘t onderhand gewend. Lacht-ie nog wat breder. De gniffel zit ‘m tot in de nek. Hij wrijft z’n rechterhand over z’n bovenbuik. Altijd net over de heuvel heen.
& Hij zegt ‘t nogmaals.
Speciaal voor mij.

Dan denk je dat je goed engels kan spreken. Maar ‘t verstaan wil niet lukken.
Net als in ‘t nederlands overigens. Nu wordt ik echter nog wat meer met de neus op de feiten gedrukt. Dat ik niet luister. In ‘t nederlands kan je je korte termijnsgeheugen nog even aan ‘t werk zetten. Dat lukt hier niet. ‘t Gaat als een brij woorden langs me heen. M’n oren zijn na 2 dagen alweer gewend om niets, of ook maar kort, op te slaan.
Gebrek aan aandacht noemen sommige mensen dat.

Ik heb meerdere malen gevraagd wat voor weer ‘t zou worden vandaag. Zou ‘t kunnen gaan regenen?
Er volgt altijd een spottend antwoord.
& Dan weet ik bovendien niet hoe je zo’n vraag ‘t best kan stellen.
‘What are the weather-forecasts?’
‘Is it gonna rain today?’
‘What’s the weather gonna be?’
Van tevoren neem ik een heel scenario aan vragen door. De beste mogelijkheden. In m’n hoofd luisterend naar wat ‘t mooiste klinkt. Meteen in m’n mond laten proeven hoe ik ‘t best op ‘t antwoord kan reageren. Want je weet dat in elk antwoord een beetje humor gestopt wordt. Ze kunnen niet anders, die engelsen.
& Ondertussen stiekem controleren of ik ‘t wel juist spel.

Onderweg, ik was vandaag een wandeling aan ‘t maken, vanavond pas weer werken, veel bier verkopen, heb ik me af zitten vragen hoe ik bij de 1e pub die ik zou tegenkomen zou kunnen vragen of ik van ‘t toilet gebruik mocht maken.
‘t Hele arsenaal passeerd.
‘Could I…’
‘Can I…’
‘Is it possible…..’
‘Sorry Sir, may I….’
Bovendien was ik bang dat ‘t een vraag was die een mens niet hoorde te stellen: zomaar even naar de wc in een plaats waar je nogeneens woont.
Stank achterlaten.
Wc-papier gebruiken.
Niets consumeren.
Ik kwam binnen & vroeg: ‘Can I use the toilet please?’
De man achter de bar maakte een gebaar van: ‘ Ben je daar dan nog niet?’ & legde me vervolgens de kortste route die kant op uit.
Die ik natuurlijk weer niet verstond.

Veel lekkerder wc-papier als in Zijperspace, overigens.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *