Onderweg naar ’t feest rij ik iemand die op ’t punt staat over te steken bijna van z’n sokken.
‘Hé Ton,’ zegt de man in kwestie me gedag.
Ik kijk om. Ik heb Roald bijna omver gereden. Hij is in gezelschap van Albert, maar die staat al aan de overkant van de straat. Roald zie ik nog wel regelmatig. Ik rij dagelijks langs z’n huis. Albert daarentegen heb ik zeker 5 jaar niet meer gezien.
‘Zien jullie elkaar weer regelmatig?’ vraag ik.
‘Ja, eigenlijk wil ik bij Roald wonen,’ grapt Albert met een serieus gezicht, ‘maar Roald heeft daar niet zo’n zin in. Terwijl de liefde toch zo sterk is.’
Roald lacht mee. Albert kan goed grappig zijn, zonder z’n serieuze toon te verliezen.
‘Je hebt een eigen site, hè,’ merkt Albert op.
‘Ja,’ antwoord ik verbaasd. ‘Hoe weet je dat?’
Ik kan me niet herinneren dat ik ’t Roald heb verteld.
‘Oh, ik typ altijd namen in van mensen die ik van vroeger ken. Dan kom ik vanzelf gegevens over hun tegen.’
‘Dat doe ik ook altijd,’ zeg ik, ‘maar ik kom nooit iemand van vroeger tegen.’
‘Er was ook een verhaal over buitenlanders bij de brouwerij. Toen ben ik met ’t lezen gestopt.’
‘Over buitenlanders? Een verhaal van 2 maanden geleden ong?’
‘Nee, veel langer geleden. Wanneer zaten we nou bij Jelle aan de comp, Roald?’
‘Dat moet een jaar geleden zijn,’ zegt Roald.
‘Ik ben nog geen 10 maanden bezig,’ reageer ik, ‘maar toen schreef ik totaal anders dan dat ik nu doe.’
‘Op een gegeven moment ging ’t me vervelen,’ zegt Albert, ‘daarom ben ik niet verder gegaan.’
‘Ja, toen schreef ik ook al veel te lange teksten.’
We zeggen elkaar voor de plek waar m’n feest moet gaan plaatsvinden gedag.
‘Wat gaan jullie doen?’ vraag ik.
‘Een feest van mijn opleiding,’ zegt Roald.
‘Ook hier in de buurt?’
’t Kan overal zijn, bedenk ik me, want Roald legt altijd alles lopend af. In de tijd dat we elkaar dagelijks zagen was dat ook al ’t geval.
‘In de Stadsschouwburg.’
Ik herinner me opeens de nachten dat we bij elkaar zaten. Meestal Roald & ik. Soms iemand anders zoals Albert erbij. ’t Was altijd nacht of ’t begon alweer licht te worden.
Ik weet weer dat hun verhalen ook lang waren. ’t Duurde een eeuwigheid voordat er to the point gekomen werd. Mooie verhalen evengoed, maar verschrikkelijk langzaam. Alsof we naar Tarkowskij keken, wat we ook wel deden. ’t Kon soms de hele nacht duren. & Een fles tequilla. Daar hadden we altijd te kort van.
De nachten zijn sindsdien korter geworden in Zijperspace.