Er zitten kleine vliegjes in de lucht, die plots tevoorschijn komen. ‘t Zou ook kunnen dat ze zich de hele tijd tussen ‘t gras begeven & dan omhoog springen. Dat weet ik niet. Ik zie ‘t niet gebeuren. Ik zie ze alleen telkens weer op m’n boek terecht komen.
‘t Ene moment is m’n boek leeg, kan ik alle letters lezen die zich voor mij tentoon spreiden aldaar, ‘t andere moment zitten er opeens 2 vliegjes op m’n boek. Altijd 2. Die 2 letters gedeeltelijk bedekt houden. De 1 is groot, de ander de helft. Je zou kunnen zeggen: een hele & een ½e.

Ze lijken ook zo plompverloren daar op m’n boek terecht te komen. Alsof ze van bovenaf er op worden gesmeten. Whhaaaaaaapppp (zo’n geluid stel ik me er dan bij voor): daar zitten ze. Opeens.
& Allebei zijn ze groen. Moet ook wel, want anders had ik ze eerder kunnen zien. Als ze tenminste uit ‘t omringende gras afkomstig zijn. Gelukkig zijn ze niet wit, of erger: gebroken wit. Dan had ik nogeneens hun aanwezigheid op m’n boek waar kunnen nemen. Wat een rare typografie, had ik dan misschien gedacht.

Ik blaas & ze zijn weg. Een minuut later doe ik dat bij de volgende 2.

Vakantie is een aaneensluitend avontuur in Zijperspace.