vliegtuig

Ze vroegen me waar de camping was. Net op ‘t punt dat ik om wilde keren. Ik wilde meer vinegar op m’n chips.
‘Well, I have to go there myself,’ zei ik.
& Begon verder te stuntelen dat ik 1st ergens anders moest zijn.
Maar zij stuntelden ook. Ze wezen naar de kaart. Wezen de camping daar aan. & Mompelden met elkaar wat in ‘t frans.
‘Oui, c’est ici,’ zei ik, ‘pas la.’
& Stuntelen was ‘t woord.
‘That’s about all the french I can do.’
Ze lachten. Ik ook. Om vervolgens te vertellen dat ze de 1e weg links moesten nemen.
‘I’ll see you later.’
Maar ze keken al niet meer.

‘You found it?’ zei ik met ‘t restje patat in m’n handen.
Ze zaten achter ‘t hek. Op de camping. Ik liep over de opgang.
Ze keken verbaasd. Maar toen ze me herkenden lachten ze.

De man stond de volgende ochtend klaar om te vertrekken naast ‘t toilettenblok. Ik wilde gedag zeggen. Maar hij zat in de kaart. Keek welke weg ze vandaag zouden gaan.
Na gedane zaken op ‘t toilet kwam ik ze weer tegen. Met z’n 3-en.
‘Goodmorning,’ zei ik.
Moeizaam kwam de blik omhoog. Een vage glimlach. Ik kon verder lopen.

Bij de Monastery of Quarr raakte ik de weg kwijt. Ik kon langs de kerk lopen, maar overal waren tekens dat ik ‘private road’ naderde. Ik moest de weg vragen aan de monnik in de boekwinkel.
Vriendelijk, maar ietwat van z’n apropos, wees-ie waar ik de ruïnes kon aanschouwen. Hij strompelde terug naar z’n stoel.

Ik passeerde 2 pratende mannen. Bij ‘t hek keek ik zoekend naar de kerk. Kijken of hier een doorgang was. De jongste man haalde me daardoor in. Hij wees. Die kant op.
Een jonge man. Hooguit 20 jaren oud.
‘To the bridleway?’ vroeg ik.
‘Yes.’
We liepen samen op.
‘Are you from here?’ lachte hij me toe.
‘No, I’m from Holland.’
Hij lachte nog meer.
‘I’m from Kroatia. I’m a monk.’
Hij verklaarde m’n vragende blik met de laatste toevoeging. Hij lachte nu breeduit. Hij reikte z’n hand.
‘I’m learning english.’
‘And then you go back? You don’t stay here?’
‘No, it’s too cold here.’
‘Today is fine, isn’t it?’
‘That’s why I go working in the garden.’
Ik bekeek z’n heggeschaar. & De heg die enigszins beschadigd langs de kant van ‘t pad stond.
‘Nice meeting you,’ zei hij vervolgens bij ‘t afscheid.
Ik wist dat-ie ‘t meende. & Sloeg vervolgens m’n ‘bridleway’ in.
Ik sloeg m’n armen uiteen. Wijd. Ik wist dat ik er in m’n 1tje was. Ik sloeg ze uiteen zoals ik vroeger vliegtuigje speelde. Dan wist ik dat ik echt een vliegtuig was.

& Vervolgde m’n weg vliegend door Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *