‘Meneertje!’
‘Hmja?’
‘Meneertje!’
‘Ja, wat is er?’
‘Je snurkt héél erg hard.’
‘Oh, sorry.’
‘Ik kon er niet meer tegen.’
‘Ik ga wel op m’n zij liggen, misschien dat ’t dan minder wordt.’
‘Goed zo.’
(…)
‘Moet ik nog wat voor je doen?’
‘Als je dat zou willen.’
‘Tuurlijk. Je moest me toch wakker maken als je me nodig had.’
‘’t Zou wel prettig zijn.’
‘Wacht even, dan haal ik die kersenpit uit je nek.’
‘Niet te snel.’
‘Nee, vooral niet te snel.’
‘Niet trekken.’
‘Nee, ik hou m’n arm hier, dan kan jij jezelf er aan optrekken.’
‘Hmpf.’
‘Voorzichtig.’
‘Ja.’
‘Gaat ‘t?’
‘Ja, ’t gaat.’
‘Dan haal ik 1st de sjaal weg.’
‘Ja, is goed.’
‘& Nu de kersenpit.’
‘Hmpf.’
‘Hier, de kruik is nog warm. Die leg ik nu in je nek neer.’
‘Die is veel zwaarder.’
‘Wacht, dan leg ik ‘m wel iets anders neer. Gaat ’t zo?’
‘Ja, ’t gaat.’
‘Is-ie niet te heet?’
‘Nee, is lekker.’
‘Ga ik nu de kersenpit opwarmen. Wil je nog een slokje water?’
‘Ja.’
‘Hier.’
‘Niet te hoog. Ik kan niet bij ’t rietje.’
‘Oh, sorry. Gaat ’t zo?’
‘Ja. Maar ik kan heel moeilijk slikken doordat m’n kin te ver naar voren staat.’
‘Doe maar rustig aan.’
‘Ik probeer m’n kiezen op elkaar te krijgen, maar dat lukt niet.’
‘Dat gaat voorlopig ook niet lukken. Dat gaat niet als je hoofd zover naar voren staat. Kijk maar: als ik ’t doe, dan krijg ik m’n kiezen ook niet meer op elkaar.’
‘Ik kan je niet zien.’
‘Hallo, hier ben ik.’
‘Dag, meneertje. Ik kan je weer zien.’
‘Zal ik die kersenpit doen?’
‘Ja.’
‘Dan zal ik straks ook even kijken of ik je nek nog even met dat spul kan onderspuiten.’
‘Goed.’

‘Hier is m’n arm weer. Doe maar voorzichtig.’
‘Hmpf.’
‘Goed zo, mevrouwtje. We doen ’t best goed met z’n 2tjes.’
‘Ja, meneertje.’
‘Leg ik nu die kersenpit in je nek. Of zal ik 1st spuiten?’
‘Doe maar.’
‘Komt-ie.’
‘Ook bij m’n oor.’
‘Daar heb ik al gespoten.’
‘Oh, dat voel ik niet.’
‘Dat komt vast door de pijn, maar ik heb er al gespoten.’
‘Hm.’
‘Leg ik nu de kersenpit in je nek. Daarna de sjaal.’
‘Voorzichtig. Denk om m’n staart.’
‘Sorry. Ik let niet goed genoeg op.’
‘Gaat goed.’
‘Nu de sjaal. & Dan kan je naar achteren.’
‘Er zit iets onder m’n bil.’
‘Ik trek die kussen wel iets omhoog.’
‘Nee, daar niet. Links.’
‘Ik zie daar niks.’
‘Links.’
‘Oh ja. Dit?’
‘Ja.’
‘Zit ’t goed in je nek?’
‘Ja. ’t Bijt alleen.’
‘Komt door die spuit. Met die hitte erbovenop.’
‘Hm, ja. Ik ben net een oud vrouwtje.’
‘Ja, we oefenen alvast voor later.’
‘Ik een oud vrouwtje & jij een jong mannetje.’
‘Maar ’t is andersom.’
‘Nu niet, meneertje.’
‘Als je me nodig hebt, dan trap je maar weer tegen m’n benen.’
‘Daar reageerde je daarstraks helemaal niet op.’
‘Oh? Ik dacht dat ik je voelde trappen.’
‘Je reageerde pas toen ik hard “Meneertje” riep.’
‘Doe dat dan straks nog maar een keer. & Je mag evengoed trappen. Om 3 uur mag je weer een paracetamol. Maak me dan zowiezo maar wakker. In dat ½ uur zal die kersenpit ook wel weer koud zijn.’
‘Ja, meneertje.’

Er was geen nacht, die nacht in Zijperspace.