Ik weet zo goed als zeker dat Dimitri mij ’t woordje geleerd heeft. Hij was de 1e die ‘t in z’n mond nam waar ik bij stond. ‘Neuken’. Ik wist absoluut niet wat ’t zou moeten betekenen. Evenmin wist ik wat ‘kapotje’, dat hij & Frans heel vuig konden zeggen, moest voorstellen, of ‘kutje’, laat staan ‘condoom’, dat ik vanaf toen naïef met een ‘k’ schreef, jarenlang, & later pas bewust principieel vanwege de broodnodige taalvernieuwing.
Ze zullen misschien ook wel ‘beffen’ hebben genoemd. Maar dat ben ik dan vergeten. Want jaren later, ik zat al op de middelbare school, ben ik tijdens ’t bollenpellen dat woord ter ore gekomen. Door een stoer meisje. Ze schreeuwde ’t naar elke jongen die afgebluft moest worden. M’n buurman heeft toen moeten uitleggen wat beffen was.
Dimitri & Frans bezigden hun woorden achter de fietsenstalling van school. We stonden tussen de fietsen in. Als we ergens op gingen staan, dan konden we de balken van ’t afdak pakken & hangen. Ze werden nl onrustig van ’t gebruik van deze & andere woorden. Dat interpreteerde ik toentertijd als stoer.
Ik wilde ook stoer zijn & probeerde de balken ook te halen. Maar toen was ik al de kleinste van de klas, dus zag ik me gedwongen slechts hun geheime woordjes te herhalen.
‘Wat betekent dat dan?’ vroeg ik.
Dat vertelden ze niet. Ze bleven geheimzinnig doen. & Opgewonden.
Maar waarom kenden zij woorden die ik niet kende? Dat snapte ik niet. Vooral Dimitri. Die kende heel veel onbekende woorden. Hij ging er een beetje raar bij kijken als-ie ze noemde. ’t Bracht een beetje spanning teweeg. Ook bij mij.
‘Ah, vertel nou,’ zei ik nog een keer.
‘Vraag maar aan je moeder,’ zei Dimitri. ‘Die weet ’t vast wel.’

Ik weet dat ik net naar muziekschool was geweest. Dat ik, zoals anders, via de achterdeur binnen was gekomen. De keuken in. We hadden nog geen barretje in de keuken. & ’t Was er nog niet bruin. Meer wit. & Bloemen, geloof ik.
Muziekles had ik van meneer van Oefelen gehad. De man die slofte. Hij slofte z’n buik vooruit. Waar een vieze blouse overheen hing. Niet alle knoopjes in de juiste gaatjes.
Dus moet ik in de 2e klas hebben gezeten. Meneer van Oefelen had ik in de 2e. We waren net verhuisd naar de Marsdiepstraat. Alles was nieuw. M’n vriendjes eigenlijk ook. Maar een kind vind alle nieuwigheid als snel heel gewoon.
Vanuit school naar muziekschool. Terwijl Dimitri & Frans achter bleven in de fietsenstalling. Er was vast nog wel iemand anders aanwezig. Misschien Frank. Of Andrew.
Ik ging meteen door. Wipte even langs huis om eventueel spullen achter te laten. Daarna kon ik op ’t pleintje van muziekschool nog een kwartier wachten tot de les begon. Carel kwam dan naar buiten, want die zat een klas hoger. Ook op muziekschool. Ik probeerde ‘m altijd te zien, als-ie naar buiten kwam. Maar soms rende hij zo langs me heen, weg, naar huis.

Maar ’t ging erom hoe ik thuiskwam.
Ik stapte de keuken binnen. M’n moeder stond daar. Eten te maken, of de vaat te doen. Ze vroeg vast of ik nog wat geleerd had. Dan vertelde ik vast weer hoe meneer van Oefelen was. Want meneer van Oefelen was een hele belevenis. Ook al waren z’n lessen saai.
Ik moet daar in de keuken hebben afgetast, om me heen hebben gekeken, of er niemand anders aanwezig was. Want ik vond ’t maar een beetje raar dat Dimitri woorden kende waar ik nog nooit van had gehoord. Dat mochten m’n broers niet horen. Carel al helemaal niet. Want die sliep in dezelfde kamer.
De kust was veilig. We hadden toen nog geen doorgebroken muur naar de achterkamer. Een ½-open keuken was wel heel erg modern. Dat kwam een paar jaar later. Er was toen nog een deur naar de gang. Van de gang kwam je pas in de woonkamer. Er was niemand in de gang & in de keuken waren alleen m’n moeder & ik. Toen heb ik de vraag durven stellen.

‘Mam, wat is ‘neuken’? & Wat is een kapotje? Dat zeggen ze op school de hele tijd. Ze zeggen dat ik dat maar aan u moest vragen.’

& Ik weet absoluut niet meer hoe m’n moeder gereageerd heeft. Ik weet dat ik bij de achterdeur heb gestaan. Naast de prullenmand. Ik weet dat ik die avond gewoon een maaltijd heb gehad. Dat ik gespeeld heb. Ik weet dat m’n moeder bij ’t aanrecht heeft gestaan.

Maar ’t heeft nog best lang geduurd, dat weet ik ook, voordat men in Zijperspace wist wat neuken was.