yellowhammer

Bovenop de Southdowns stond er een schaap buiten ‘t hek te grazen. Hij behoorde onmiskenbaar bij de omheinde kudde ernaast, want hij had ‘tzelfde rode kruis op z’n vacht als herkenningsteken. Ik zou ‘m daar hebben laten staan, als niet tegelijkertijd van de andere kant een camera-team aan kwam lopen.
De cameraman wees z’n collega’s een heg aan de andere kant van de kudde aan. Die kant moesten ze schijnbaar op, begreep ik zonder op gehoorsafstand te zijn. De aandacht van de geluidsman, zoals de cameraman z’n camera met zich meedroeg, hield hij de lange stengel met microfoon in z’n hand, werd echter afgeleid door de schaap. Die hoorde daar niet, was gelijktijdig met mij z’n conclusie.

Met z’n 5-en stonden we ff later met de armen gespreid de schaap op te jagen. Of eigenlijk met z’n 4-en, want 1 moest ‘t hek openhouden, de rest van de kudde op afstand houden & zich zo min mogelijk angstaanjagend tegenover de bewuste schaap gedragen.
‘t Schept een band, wijdbenig & wijdarmig met z’n allen over de weilanden van de Downs bij de engelse kust een schaap opdrijven, zodat-ie zich weer bij z’n kudde voegt. ‘t Is in een poep & een zucht gebeurd, maar die enkele 10-tallen seconden van nadenken, impulsief reageren & op elkaar inspelen, doen je beseffen dat je ff een gesprekje met elkaar wilt hebben.

Wat of ze van plan waren te gaan filmen, informeerde ik. In dat hegje, bosschage was misschien een betere omschrijving, zou zich een ‘yellowhammer’ bevinden, vertelde de cameraman. Je kon ‘m regelmatig horen. Hij tilde daarbij z’n vinger op, in afwachting van ‘t geluid.
‘Oh, dat “triiiiiiiiitikketikketikketikketikketikketik”, bedoel je?’ vroeg ik.
Ik had ‘t net daarvoor voorbij horen komen. Door z’n aandacht voor ‘t bosschage was ‘t geluid me opgevallen.
‘Precies,’ zei hij, ‘je hebt er verstand van?’
Ik stond eerder verbaasd over m’n vermogen ‘t geluid van de vogel te kunnen imiteren. Ik zag m’n jongste broer voor me die met gemak vogelgeluiden kon nafluiten (‘Moet je horen. Daar tussen de bomen.’ Marc wees naar iets tussen de takken, iets wat niet te zien was. ‘Fllluuwiiiiiiiiiiiiettt rrrrriiieewiiiiieet’ floot-ie na. & Ik maar staren naar ‘t geluid, dat ik niet thuis kon brengen).

Waar ik vandaan kwam?
Uit Amsterdam. Ik zeg nooit ‘Holland’ of ‘the Netherlands’. Ik heb liever dat ze meteen kunnen plaatsen wáár in Nederland. Levert meer gesprek op &, hoewel ook vooroordelen, ook meer animositeit.
Daar was de cameraman geweest toen-ie jong was. Dat was inmiddels lang geleden.
‘Dat is te zien,’ grapte ik om z’n grijze haren.
‘Je dacht zeker dat we zouden geloven dat ‘t vorig jaar was?’ De geluidsman pakte z’n collega nog ff harder aan.
Maar de cameraman moest binnenkort toch weer ‘ns naar Nederland. Er was een mooi natuurgebied in Flevoland, wist-ie.
‘Jullie hebben ‘t zelf gecreëerd, maar de per ongelukke natuur zo gelaten.’
‘De Oostvaardersplassen?’
Daar moest-ie toch ‘ns heen gaan om opnames te maken, als-ie in Nederland was.

Ze moesten nu toch ‘ns aan de gang met de yellowhammer. ‘t Was niet gemakkelijk zo’n vogel te vinden. Zeker niet om ‘m in ‘t vizier te krijgen.
‘Hoor!’ zei de cameraman weer, z’n vinger bewoog mee op ‘t ritme van ‘t getik. Hij zag de vogel niet; hij hoorde ‘m zien, zoals m’n broer deed toen. Z’n camera gebruikte hij blijkbaar om andere mensen te laten zien wat hij ervaarde.
Ze pakten alle 4 hun spullen op om richting bosschage te lopen. ‘t Zou zeker een uur gaan duren voordat ze de juiste opstelling hadden gevonden, vertelden ze me nog. & Dan was ‘t nog maar de vraag of de vogel wilde doen wat zij wilden.
Ik pakte mijn rugzak ook weer op. 1st Nam ik nog wat slokken water; ‘t zou een lange afdaling worden in de hitte.

50 Meter verder hield ik stil. Een vogeltje vloog me voorbij & ging schuin voor me zitten in de afscheiding voor ‘t vee. Geen geluid. ‘t Keek me aan, met een hijgende snavel. Ik had geen verrekijker nodig, geen bril zelfs. ‘t Vogeltje gaf een gratis presentatie van zichzelf op een afstand van nog geen 2 meter. Zonder geluid.
Ik had nog nooit een yellowhammer gezien, ik had tot vandaag er zelfs nog nooit van gehoord, maar ik wist ‘t zeker.

‘t Was een hete dag in Zijperspace, leek de vogel ‘t met me eens.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *