Maand: oktober 2001

Eindelijk heb ik een wat beter realiseerbare wens: ik wil ook omgekat. Net als Low & Puck wil ik mijn blog omgekat in Pivot. Wordt nl een beetje moe van blogger & blogspot die regelmatig kuren vertonen (zoals van de week pardoes al m’n archieven verdwenen waren, juist op ‘t moment dat ik ‘t nodig had) & ongevraagd hun bestanden aan ‘t opschonen zijn, als ik ‘t meest belangwekkend stukje schrijven denk te kunnen bloggen. Geplaagd door ‘t eeuwige gevoel dat fouten altijd terug te voeren zijn op mijn tekort aan technisch inzicht, ga ik vervolgens pogingen doen ‘t toch gepubliceerd te krijgen in Zijperspace, waarbij ik me dan werkelijk de stoethaspel toon. Waarna ‘t belangwekkend stukje ergens tussen hemel & Zijperspace rond gaat waren, maar niet meer in de vorm van samengeklonterde digitale eenheden waarvan men kan vermoeden dat ze ooit een tekst gevormd hebben.

Ik wil natuurlijk ook dat m’n blog er ‘kekker’ uit gaat zien (dat woord gebruik ik nooit, maar ik zag ‘t laatst iemand mbt z’n hernieuwde blog gebruiken, dus dacht dat ‘t hier wel van toepassing was; onzin natuurlijk; daarom heb ik ‘t maar tussen aanhalingstekens geplaatst); zodat ik plaatjes/achtergronden/visuele kunststukjes als sfeerbepalers kan toepassen. Na iets meer dan 3 weken met deze template ben ik me er van bewust dat ‘t oog ook wel wat meer wil dan ladingen tekst op een groene achtergrond.

Daarenboven is ‘t een Hollandsch produkt, zoals ik altijd nog de hollandse tomaten prefereer boven die van Spanje & niets zo mooi als een wolk boven laagland op doek gezet als door de hand van een hollandse meester. Om ff wat associaties op te noemen mbt tot de voorkeur van origine.

Maar ik ken Bob niet, behalve dan van z’n mededelingen op Mijnkopthee. & Ik ben niet hip, misschien ook wel niet gaaf, als Puck. & Low die is jarig & daar moet ik nog 191 nachtjes voor slapen.

In Zijperspace blijft men nog wanhopig geloven in de Goedheiligman.

‘t Was de laatste dag dat Sander, m’n collega, werkte. Nu later in de nacht ben ik daar nog ff over aan ‘t nadenken. Beneveld door indrukken die pas veel te laat tot mij doordringen, & de drank die datzelfde traject volgt.
Maar om me tot ‘t 1e te beperken: ging eindelijk ‘ns foto’s kijken van ‘t huwelijk van 2 andere collega’s (ze staan op ‘t web, maar ik link lekker niet waar). Dat huwelijk voltrok zich ondertussen alweer 3 weken geleden. Maar ‘t bekijken van hoe zij elkanders muiltjes dan wel schoenen op de foto hadden gezet, deed me nadenken hoe belangrijk bepaalde beslissingen kunnen zijn. & Hoe je dat gewicht van die beslissing kunt illustreren door slechts de vermomming van de voet te fotograferen. Hoe belangrijk een beslissing kan zijn zonder dat iemand anders daarvan de details onder ogen krijgt, behalve dan die schoen.
Ik besefte me op dat moment pas hoe zwaar ‘t moment kan wegen voor iemand die afscheid neemt van werk dat-ie altijd leuk heeft gevonden. Om afscheid te nemen van de familie die z’n collega’s zijn. Luchtig iets anders gaan doen & luchtig afstand nemen van de groep waar hij jaren vertrouwd mee was.

In Zijperspace heeft men besloten dat alles ‘t zelfde blijft.