Categorie: zijperpost

‘I can’t see my brothers’ faces anymore.’
(…)’You gotta think about the context.’

(uit ‘Saving Private Ryan’ van Steven Spielberg, vanavond op tv)

De dag na de weblogmeeting bedacht ik me opeens dat ik me de stemmen van de mensen niet meer wist te herinneren. ‘t Geluid, ‘t timbre van de stemmen was verdwenen. Hoe kan dat nou zo snel erna gebeuren?
Maar al snel bedacht ik me bovendien dat ik de meeste gezichten niet meer voor de geest wist te halen. Tuurlijk hielpen de foto’s me al snel, maar enkele van degenen waarvan ik ‘t meest opgetogen was ze ontmoet te hebben, vond ik nergens terug. & Van degenen waarvan ik een foto terugvond, vormde dat juist een vertekend beeld van de herinnering. Wat is de herinnering die echt is? & Welk heb ik gecreëerd dmv die foto’s?

Ik moet aan de context denken, volgens Tom Hanks. Maar juist die doet de herinnering vertroebelen, want er komen geuren van de omgeving te voorschijn, & café-atmosfeer & harde muziek & slecht barpersoneel. Waardoor ik teveel word afgeleid. & Waardoor ik de waarheid van de herinnering niet kan achterhalen.
Wat was de uitdrukking van ‘t gezicht, hoe hoog, hoe laag klonk de stem, wat was de trilling die ik ervaarde, wat was de afstand tussen de lichamen, wat voor kleren werden er gedragen?

Waar zijn de gezichten & geluiden die deel zijn van Zijperspace?

Emiel heeft een nieuw initiatief genomen. Hij heeft een status-overzicht geschapen, waar eenieder kan opgeven hoever hij/zij staat in de besluitvorming wel of niet mee te gaan naar ‘t weblogweekend eind juni in Rochefort.
Ik weet weliswaar zo goed als zeker dat ik mee ga, heb inmiddels vrij gevraagd voor dat weekend op mijn beide banen, maar hou nog ff een slag om de arm. ‘t Is tenslotte nog 3 ½ maand verder & er kan nog van alles gebeuren (wie weet ben ik in de tussentijd ermee gestopt, dat schijnt tegenwoordig heel makkelijk te gaan).

We zijn behoorlijk links vandaag in Zijperspace.

Nieuwe comp.
4½ jaar is veel te oud.

Zo oud is Zijperspace nogeneens.
(met cd-bakker; anders accepteer ik ‘m niet)
PS: goed beeldscherm heb ik al.
PPS: dvd-speler zit er tegenwoordig toch automatisch bijgeleverd?

& Of we koeienjongens waren. Wild zwaaiend met de armen alsof de lasso’s zich in onze handen bevonden, schoven we de dansvloer op. & FF later waren enkele 10-tallen verstrengeld in de wilde knoop van pogo in ‘t bovenzaaltje van ‘t jongerencentrum.
Ik hoefde slechts enkele toontjes te laten horen van ‘t nr & iedereen ging berserk. Inclusief Peter, de oudste, de saaiste van ons al op ‘t gebied van ‘t bewegen van de beentjes. Maar ook Paul & John, hoewel zij zich aan de rand van de dansvloer bevonden, & de rockabilly’s, die zomaar ‘ns solidair waren met de rest van de dansvloer. ‘t Leek ‘t lijflied van de Postbrug.

‘Yiiiihaaaa, woowwooooh, yiiiiiha, rrrrhhhhrrrrhaa’, jelden we mee met de Vandals, elkaar stoer stronken aanstarend, want niks drong tot ons door, terwijl eenieder rondgeslingerd werd naar alle hoeken van de zaal, maar toch nog net overeind wist te blijven.
Maar ach, wat zou een vieze broek, een kneuzing ertoe doen deze avond. We waren immers voor ff koeienjongens. Koeienjongens van Den Helder, die wisten hoe je dansen moest.

Daar kon een grootsteedse jongeling niet aan tippen, kwam ik later inderdaad achter. Dat konden ze niet maken als punker.

Maar wij wel in Zijperspace.

-IF YOUR WEBLOG WAS A MAGAZINE, WHICH ONE WOULD THAT BE?-

De Humanist.
Er is geen pijl op u te trekken. Altijd in beweging zoals ‘t menselijk ras eigen is. U kan wreed zijn, gevoelig, onnadenkend, gevat, arrogant, intelligent, nabij, uit de hoogte, maar u blijft altijd mens. & Altijd is er wel een verklaring te vinden voor ‘t onvoorspelbaar gedrag. Very ‘human is ‘t’.

Test bij Odette

Welk tijdschrift bent u?

Nou maar hopen dat we een beetje inzicht in casu hebben in Zijperspace.

Ik ben al heel vaak gewaarschuwd door vriendinnen, kennissen, medebloggers & waarschijnlijk ook tv-programma’s. & Ik zou ondertussen beter moeten weten, want ervaring had mij ook veel geleerd moeten hebben, ondertussen.

Als ‘t moment dáár is, de verleiding te groot, is ‘t geen kwestie meer van weten. Dan gebeurt ‘t me; zijn m’n armen veranderd in uitvoerders van wat de trek ze opdraagt; ‘schuldbewust’ is opzij geschoven voor ‘lust ik graag’.

De nobele gedachte bij thuiskomst om eten te gaan bereiden, was nog steeds aanwezig op ‘t moment dat ik de boodschappen ontblootte aan ‘t volle keukenlicht; was onveranderd bij ‘t aanschouwen van de vermoedelijk wonderlijk lekkere inhoud van ‘t blikje haringen in tomatenroomsaus. Er kon nog steeds weerstand tegen geboden worden toen de 1e hap zich richting m’n mond liet voeren. Een 2e hap volgde echter al snel, ‘t bakje was spoedig ½ leeg, waarna de gedachte verscheen dat niemand enige notie zou hebben van wat er gebeurd was, als de vuilnismannen volgende week ‘t blikje geledigd aan zouden treffen. In die zin, dat niemand door zou hebben dat ik de inhoud in 3 happen in 1 minuut tijd had weggewerkt, op een avond dat ik eigenlijk van plan was eten te bereiden.

Vanaf dat moment had ‘t geen zin meer om een volledige maaltijd te bekokstoven, want daar zou toch niet zoveel ruimte meer voor zijn. Beter de volledige overgave aan de verleiding van fout, vet & vies-bekkentrekkend-na-afloop.
& Wat leent zich daar beter voor dan een blik gehaktballetjes (snackballetjes) in satésaus, die al ruim een maand storend aanwezig stond te zijn vlak boven de groentela van de ijskast.

Een ½ uur lang boeren laten heeft me deze uitgebreide inluiding van de avond bezorgd, waarbij vette walmen van tomaat gevuld met satésaus zich lieten afwisselen door gehaktballetjes gemarineerd in haring. Waarna een welverdiende uitbuikende slaap zich liet gelden, in de vorm van dromen die ‘t geweten ter verantwoording riepen door zwaardreigende beelden van hachee & patat oorlog.

Ik heb ‘t maar bij deze nuttiging gelaten, want de linkerhelft van m’n darmsysteem protesteerde telkenmale bij slechts de gedachte aan nog iets gezonds voor ‘t lichaam.

Men vreesde meer dan een uitdijend heelal in Zijperspace.

‘t Is vooral zagen & schuren & de muziek keihard zetten & als beloning na 3-en een biertje pakken, vanwege ‘t gezwoeg. & Ouwehoeren over maten & recht zagen, waarom dat niet mogelijk is. & Koude handen krijgen op ‘t moment dat ik stop met schuren. & Meteen zin krijgen de tuin op te knappen, want tijdens ‘t schuren kijk ik daar de hele tijd naar; daar kan nog wel wat aan veranderd worden, want die losliggende stenen gebruik ik voor de rest toch niet. & De stoel vuil maken, waarin ik gedurende de lente altijd zonnig zit te ontbijten. & ‘t Huis laten luchten zoals-ie sinds de zomer nog niet gelucht is, maar toch wel koud als je dan stopt & je probeert te tikken op ‘t toetsenbord. & Tintelende vingers van de trillende schuurmachine & ik er eigenlijk na 3 balkjes al mee wilde stoppen, maar dat doe ik maar niet, want dat staat niet enthousiast tegenover Myrte. & Veel fanatieker worden dan verwacht, dat moet dan afgestopt worden, want veel te obsessief. & Daarover dan een stukje willen schrijven.
Ja, dat is ‘t eigenlijk wel.

& Tussendoor denk ik dan aan de was, die ook nog opgehangen moet worden. & De boodschappen, wanneer ik die zou kunnen gaan doen. & Hoe laat ik eten klaar ga maken & of ik daar nog wel zin in heb. & De magnetron die vast nog wel wat xtra werk wil leveren. & De afwas die dan als tegenprestatie gedaan moet worden.
Ja, dat denk ik er dan tussendoor, om ‘t overzicht te blijven houden.

& Evengoed vind ik dat ik me rot moet schamen voor de algehele puinzooi die er overal in ‘t huis ligt. & Dat m’n kleren vies worden, maar dat dan wel weer stoer staat als ik een biertje bij Myrte kom drinken aan de bar. & Vraag ik me af of de wc wel schoon was & ik de gang misschien had moeten stofzuigen.
Ja, evengoed vind ik best wel dat ik me druk maak.

Voorlopig blijven we op de grond slapen in Zijperspace.

Maar waar haal je een zaag vandaan die niet scheef zaagt? Of een pen die geen scheve lijnen trekt op hout?

Die zijn waarschijnlijk niet op voorraad in Zijperspace.

Myrte is langs. We gaan een bed maken. Of nee, een hoogslaper. Zoiets kan ik zelf nl niet.
Myrte wel. Die maakt er gewoon ff een schetsje van, noteert er wat cijfertjes bij, werkt dat uit & maakt er dan opmerkingen over. & Stelt vragen.
‘Moeten we wel een verhoogde hoofd- of voeteneind maken?’
‘Hoe hoog ben jij?’
‘Hoe dik is ‘t matras?’
Bovendien kan ze erg goed rechte lijnen trekken. Dat kan ik niet. Zelfs niet met de lineaal.
Ik kan me zelfs niet herinneren wanneer ik voor ‘t laatst een hamer heb aangeraakt. & De boormachine die ik een klein ½ jaar geleden heb aangeschaft, heeft tot nog toe slechts 1 gat in de muur gecreëerd. & Die funktioneert nogeneens, want de lamp hangt scheef.

Scheef gaat afgeschaft worden in Zijperspace.

Een Weblogweekend? In de Ardennen.
Eng idee. De mensen zullen dan vast een deel van m’n antisociaal gedrag gewaar worden, de 2 dagen dat ze met me opgescheept zitten. Of bekend raken met m’n neiging om op te gaan in de drukte van de massa & ‘t volgende moment plots behoefte hebben daaruit terug te trekken. Of m’n rechtlijnigheid, m’n onvermogen af te wijken van vooropgestelde doelen. M’n ongelooflijke saaiheid, die altijd na 1 dag van zich doet spreken.

Dat kan ik de mensen niet aandoen.
Ik ga 1st ‘ns ff ontbijt scoren, dan denk ik verder. Of ondertussen.

Toch wordt ‘t beschouwd als een grote uitdaging in Zijperspace.