hahahahahahaha

Bij een bewoner trof de politie tientallen replica’s van wapens aan. Volgens de krakers gaat het om een verzameling plastic waterpistolen, waarvan sommige zwart zouden zijn geschilderd.

Bovenstaande staat in ‘t Parool.
Ze hebben oorlogje gespeeld met die waterpistolen. ‘t Begon met kleintjes, van ong 15 cm groot, elkaar pesten in de kroeg. Maar toen iemand een grotere versie tegenkwam in een speelgoedwinkel, ontaardde ‘t al snel in een konkurrentie-slag om een nog betere mega-versie te vinden met nog meer Power (inderdaad: hoofdletter P) & daarmee ‘t volgende strijdtoneel te betreden (men had ze in die tijd moeten arresteren wegens openbaar wapengebruik, tussen ‘t winkelend publiek door, ‘t was werkelijk godsgeklaagd, bespoten ze elkander).

Ze kwamen ook bij mij langs; ik heb zo’n joekel ook mogen gebruiken. Dat kan je beter niet doen, want vervolgens weten ze je te vinden & blijven ze achter je aan zitten. Oog om oog, tand om tand; zo werkt dat spelletje nou 1maal.

Met een ander kraakpand ergens in ‘t land hebben ze enkele keren waarlijk oorlogje gespeeld. Ik had er graag bij willen zijn.

Helaas hebben we geen zwartgeschilderde, ultralevensgrote, levensgevaarlijke, gezagsondermijnende waterpistool in Zijperspace.
(voor de rest overigens een slecht artikel in ‘t Parool)

gebeuren

Niet dat ‘t me overkomen is; men moet zich vooral niet ongerust maken. ‘t Beeld schoot me vanochtend per ongeluk te binnen. Dus zat ik me af te vragen of een drummer bijv dat ook zou hebben.

Hij is net klaar van een paar uurtjes gefrustreerd repeteren. Kon niet de juiste schwung in z’n stokjes gooien. Denkt nog na over ‘t schema, terwijl-ie een pizza afhaalt & daar lopend mee richting huis keert. Totaal in gedachten niet oplet bij ‘t oversteken & plots opgeschrikt wordt door gierende remmen. Stokstijf stil staat; z’n hand tikt tegen de motorkap van de aanstormende auto; ‘t volgend moment zet-ie zich af; komt met z’n rechterzij tegen de kap; pizza wordt gelanceerd; maakt een doffe toon tegen de spiegel naast de bestuurder; doos floept open; stuitert tegen zijdeur van auto langs de kant van de weg; pizza verlaat de doos & zegt ‘flatsch’ tegen de grond; drummer ondertussen ramt z’n neus tegen ‘t voorruit; knie bonkt een paar maal tegen nog steeds diezelfde motorkap; door de snelheid wordt ‘t lichaam opzij geschoven; hand slaat tegen ruit van portier; lichaam verlaat de voorkant van de wagen & smakt met achterste als 1e op de grond; rechterhand probeert de val deels op te vangen; schouder snelt richting wegbedekking; stuitert vervolgens enkele malen; schoen maakt schijnbaar trappende beweging tegen de band van naaste auto; hoofd wordt heen & weer geschud in de laatste vaart van de val; waarna slechts ‘t geluid te horen is van de tot stilstand gebrachte wagen & de olijf die nog even doorhuppelt.

Dat die drummer dan denkt: ‘Hé, da’s een lekker ritme.’

Zou een drummer dat nou ook hebben?

Of gebeuren dit soort dingen alleen maar in Zijperspace?

1984, op een bepaalde datum

Vandaag dus 20 jaren oud geworden. Precies. En om nog preciezer te zijn: 5 over ½ 9 ‘s ochtends, zonder het bewust te zijn, stripboekje lezend, is dat ene moment dat mijn levensjaren precies een mooi rond getal vormden, toch (mijn moeder had me er 5 minuten daarvoor op geattendeerd) voorbijgegleden.

Ik had moeten denken? Zou het dit moment zijn geweest, of nu misschien. Of had de verloskundige verkeerd gekeken op zijn of haar horloge? En ben ik 1 minuut later of was ik 1 minuut eerder verjaard?

Eigenlijk doet dit alles er niet zo toe; ik ben 20 nu en word (misschien nu al) serieus genomen, omdat mijn leeftijd niet met een 1 begint. En doen de mensen dat niet, is dat ook niet zo erg, want het duurt toch nog wel tot mijn 21e verjaring voor mijn boek verschijnt, dan zullen de recensenten dus op die leeftijd afgaan bij het bekritiseren, niet beseffend dat ik het best wel eens in mijn 21e levensjaar geschreven kan hebben (dit wil zeggen: ik was dus 20 toen ik het schreef, maar ben 21 als het verschijnt. Weliswaar heb ik het ‘in mijn 21e levensjaar’ geschreven, maar dat betekent precies hetzelfde als dat ik zeg dat ik 20 was toen ik het schreef, het laatste klinkt volgens mij alleen ietsjes minder mooi als datgene wat ik gebruikt heb voordat ik met de haakjes begon. Hiermee wil ik alleen maar zeggen dat het niet uitmaakt wat je schrijft, als het maar mooi klinkt. Maar daar hoor ik alweer stemmen opklinken, en ik geef het onmiddelijk toe: het maakt niet uit wat je schrijft, als je het zelf maar leuk vindt om daarbij een lamme arm en blaren op je vingers mee op te lopen.
(En ik sta waarachtig niet te liegen).

Ja, blaren, da’s een tijd van lang gelee in Zijperspace.

trouble

‘t Gaat niet meer zo goed met Trouble. Hij loopt mankend over straat, reageert ietwat schichtig & wil altijd maar pinnen, omdat er niks in z’n portemonnee zit.

Joe zegt dat-ie niks met ‘m te maken wil hebben.
‘He phones me in the middle of the day & then 10 times within 5 minutes! & I know it’s him, because everybody else knows I don’t answer my phone during work. He told me he had a job. & The other day I see him walking on the streets barefooted. I don’t understand that, man. He’s just telling me stories, he keeps on lieing. & Why. Well, man: I don’t want to see this guy no more; he is trouble!’

Trouble komt hinkend binnen, met een zoetgevooisde glimlach kijkend, turend voor bier. Met veel gesprokkel in z’n portemonnee krijgt-ie ‘t gewenste bedrag bij elkaar voor een blik bier. & Vervolgens maakt ie ‘t blik open om ‘t aan z’n mond te zetten.
‘You gotta drink it outside, you know that,’ roep ik nog net voor de 1e slok toe.
Trouble steunt, want wil niet de kou in. Loopt toch richting deur. Op ‘t punt naar buiten te gaan, keert-ie zich plots om. Hij kijkt me nogmaals aan, met een meewarige glimlach.
‘Tomorrow is another day. Tomorrow can be my lucky day.’

Alsof-ie m’n gedachten de hele tijd had kunnen lezen.
Maar dan had-ie ook kunnen lezen dat z’n lucky day niet meer komt. Dat had-ie al kunnen lezen in de ogen van andere mensen die ‘m aankeken.

Hoe hard is keihard, is een keiharde steen in Zijperspace, of een steen die zinkt?

verhalen

Ze zijn weer ellenlang! Ze zijn weer ellenlang! Ze zijn weeeeer elllllllllllllllllllleeeeenlllllaaaaaaaaaang, ze zijn weer ellenlang!

Oeps, daar moeten we wel weer serieus aan gaan werken in Zijperspace.

hij heeft ‘t een week lang laten zien aan iedereen die langs kwam

M’n jongste broer heeft gereageerd. & Ik ben ‘m er dankbaar voor, want ontroerd. Ik weet dat m’n vader m’n blog niet leest, ook niet echt in staat is te lezen wat m’n moeder uitprint, dus moet ik een andere methode zien te vinden.

We beraden ons in Zijperspace op de volgende ontmoeting met vaders.

ik heb zin om gezichten te lachen

Zin om gezichten te lachen op hun manier, & lachrimpels tonen voor hun. Ik wil wel ‘ns zien wat ‘t lijf is achter verhalen, wat ‘t leven is van ‘t lichaam.

Strenge loyaliteit van ‘t gezicht van Corné aflezen.
Moeder in Gien‘s houding tov de wereld ontdekken.
Sereen fanatisme van Arnoud aanschouwen.
Vrouwen bewonderen met Zandstrand.
Op m’n gemak zijn bij Micheline.
Peinzend kind zien in Maud.
Een omarming met Puck nou ‘ns echt voelen.
Schouders van Bob, spraakwaterval van Charis meemaken.
Een amicale stoot aan Luuk geven, waarbij hij tuurlijk de tafel omgooit.
Zelfstandigheid van Claver even doorbreken.
Beelden aflezen van de ogen van Odette.
Gezelligheid vermenigvuldigd zien in ‘t driemanschap.
Onverstoorbare lach ervaren in Gaby.
Tirades & monologen van zwijgzaamheid meemaken van Stoethaspel.
Jolig bier drinken met Ramon & vriendin.
Beschouwen van de eigenwijsheid tot levend standbeeld in Els.
Nieuw leven meemaken in Eric.
Stille verhalen aanhoren van Walter.
Tijdelijk rust geven aan Jeewee & Robert-Reinder.
Laatste nieuws op laatste moment van de nacht horen van Tonie.
& Merel die een rondleiding geeft in Weblogland.

& Niks dan blijkt te zijn. Op die 1e Maart. Dat alles fantasie is aan mijn hoofd ontsproten; de stem, de geur, de beweging al anders zegt. Waarheid een verzinsel, want slechts bij mij aanwezig.

Maar toch, ik heb ‘t voor ‘t 1st: ik zou u allen gaarne ontmoeten aldaar in Breda.

Dan vliegen we later terug naar Zijperspace.

stokje

Met dank aan zero die bij elrado ook een zinnige duit in de diskussie heeft doen belanden. Hij levert nl schrijf-suggesties voor de lijfloggers. Ik ga er meteen 1 van uitwerken, want ik heb tenslotte boodschappen gedaan daarnet, bij de Albert Heijn. & Ik dacht, daar kunnen we net zo goed een heel zinnig stokje van maken. Ik kan echter niet de prijzen vertellen, want ‘t bonnetje had ik al weggegooid voordat ik zijn suggestie onder ogen kreeg.

Edoch:
-150 gram boerenkool (voor halve prijs)
-450 gram aardappelpartjes
-250 gram soepgroente
-250 gram kastanje champignons
-bami speciaal met kip, saté & gehaktballetjes
-1 ltr halvolle melk
-blik champignon crèmesoep
-bami singapore met varkensvlees & garnalen
-blik hotdogs, 8 stuks

We hopen daar een enerverende avond mee tegemoet te mogen zien in Zijperspace.
(Ik geef ‘t stokje door aan Ramon van Achhetiswat)