Opgestaan.
Geen centje pijn.
‘t Kan een nadeel zijn met een boek op de bank in slaap te vallen, zoals me vaak gebeurd, maar ‘t zorgt bij mij wel vaak voor een middernachtelijke helderheid (nee, ik ga ‘t niet vergelijken met een flonkerende sterrenhemel aan mijn hersenfirmament). Dat resulteert dan plots tot enkele uren activiteit, die me, in tegenstelling tot die dut, ‘t verkleinwoord hoewel een enkele keer juist wél van toepassing, kan ik hierbij beter achterwege houden, geconcentreerd achter beeldscherm laat keutelen. Of achter ‘tzelfde boek dat me eerder in slaap gesukkeld had (maar daar ga ik verder niet op in; dat heeft eerder iets van een wederkerige relatie tussen boek & mij waarbij de kip/ei-kwestie sterk van zich doet spreken, maar geen 1-duidig antwoord zal oplever, hooguit een zweem zal krijgen van oeverloos gezwets).

Ik had ook zojuist meteen m’n dagelijkse plunje aan kunnen trekken & voor de super kunnen kiezen. Ik hanteer de laatste tijd nl de theorie dat je ‘t beste bij opening op koopjesjacht kunt gaan. De uiteindelijke bewaarheid is enigszins afhankelijk van voor welke super je die bewuste ochtend hebt gekozen, want ‘t personeelsbeleid mbt vakkenvullers & kortingstickerplakkers wil nog wel eens schelen van automatisch openende schuifdeur tot zo’n zelfde schuifdeur met een ander logo.
Appie bijv begint meestal pas rond 10-en met ‘t uitleggen van de dagelijkse korting over de artikelen. Bij Jumbo zijn ze er de dag ervoor, vlak voor sluiting vermoed ik, al mee begonnen.
Die laatste is stiekem mijn favoriet, maar Appie kan op een gelukkig moment bezocht worden waarbij de gehele vriezer & de komende dagplanning maagdelijk gevuld kan worden met 35 %-bestickerde onderdelen van de verschillende maaltijden.
Dergelijke bezoekjes moet ik dus plannen, liefste de dag ervoor al. Want een teleurstelling bij de 1, kan een zegetocht bij de andere betekenen, met zelfs de reservetas beladen vol.

Nou probeer ik me vandaag wel een beetje te laten leiden door wat ik gedurende deze dag zoal aan wetenswaardigs kan vertellen mbt ‘t bestaan van Zijperspace, welke functie dit gegeven uitoefent op mijn dagelijkse doen & dan specifieker op de 24 uur voorafgaande op ‘t middernachtelijke moment dat de oudst geschreven woorden alhier hun 20e jaar ingaan.
Hoewel ik daarbij eerlijkheidshalve moet bekennen dat nou juist die woorden niet meer onder ons zijn. Ze zullen vast nog ergens in de digi-sfeer rondwaren, maar feit is dat ze de reis van Zijperspace.blogspot.com naar Zijperspace.nl niet hebben volbracht. Volgens mijn niet al te technisch denkraam in deze moet ‘t zo zijn gekomen dat enkele posts zich niet op de juiste manier wilden laten converteren. Niet uit onwil, maar eerder onmacht.

Een treurige gedachte wellicht bij afsluiting van dit 3e stuk tekst ter voorbereiding op ‘t historische moment, maar ik heb er 19 jaar plus 10½e maand over kunnen doen om ‘t te verwerken. & Aangezien ik toen nog niet precies wist hoe ik me op een leesbare manier moest verwoorden, met enige samenhang voor de noodzakelijke herkenbaarheid, tegelijk beantwoordend aan een bepaald beeld dat ik van mezelf wilde schapen, kan ik er inmiddels niet echt rouwig over zijn dat deze woorden de toenmalige verhuizing naar dit adres (script zo men wil, als men Twintig min twaalf heeft gelezen) niet hebben overleefd.

De ochtendpillen zijn onderwijl geslikt, de broden dienen ontdooid in Zijperspace; wordt vervolgd bedoel ik maar…