/Soms zou ik willen dat ik nog een keer een Canta tegen kom. Niet gewoon in ’t voorbij gaan, maar vooral in gedachten. Dat ik me er van bewust ben. Ik hoor soms ’t geluid wel. Dat licht tuffende, wat bij mij toentertijd in m’n gehoor is beklonken als sein m’n gsm gereed te houden […]
/In mijn niet aflatende zucht in de stedelijke jungle een ongeregistreerd exemplaar van de Canta LX te vinden, ter meerdere glorie van mezelf alsook die van de groep amateurfotografen die zich tzelfde doel hebben gesteld, maar vooral dat 1e, eerlijkheid gebiedt mij dit te bekennen; in die zucht dus, een bezieling, een streven, een poging […]
/’t Was als ’t aanleggen van een collectie. Ik ging de deur uit & probeerde nieuwe te scoren. Dan kon ik ze later laten zien aan de anderen. Van postzegels zou je tenminste nog kunnen zeggen dat elk exemplaar anders was; dat was in dit geval niet echt zo. Alleen met goed kijken, je neus […]
/Ik ben druk bezig. De F5-knop gebruik ik regelmatig daarbij. Als er iets nieuws is aangeklikt open ik die pagina. & Dan kost ’t tijd. M’n eigen stukken herlezen. Ellenlang zei ze, zei Zandstrand zo’n 18 jaar geleden. Ik heb er nu zelf ook onder te lijden. Hoewel teruggevoerd worden in die euforie van toen, […]
/Er is geen moment te verliezen. ’t Moet nu zo snel mogelijk. Straks is ’t moment voorbij, de animo verdwenen, de zoektocht van wie ik ben niet meer interessant. Kijk, vroeger was ’t wel normaal dat ik zo af & toe boven de 100 bezoekers kwam op een dag. Zo af & toe, hè. Ik […]
/Hij is waarschijnlijk de koning van de Canta’s. Henkie wordt-ie genoemd. ‘HENKIE!’ Zo’n Henkie. & Dan op z’n West-Amsterdams. Op z’n Slotermeers, zogezegd. Waarschijnlijk met ‘sch’ geschreven. Want daar spreken ze ’t waarschijnlijk nog zo uit. ‘HENKIE!’ werd er dus geschreeuwd. Waardoor ik ontwaakte uit m’n roes & er achter kwam dat ik van achter […]
/Een hoerenkast. Zo noemde die man ’t. Ik wist niet beter dan dat ’t een club was. Een club waar pas laat in de nacht ’t leven op gang kwam. In die tijd had ik ook nog wel ‘ns daar terecht willen komen. Ik zocht nachtcafés op om ’t ochtendgloren mee te kunnen maken. Maar […]
/Soms gaat het er om zo min mogelijk woorden te gebruiken. Je ziet iets. Daar kan je ’t dan bij laten. Maar ik hou al veel te vaak m’n mond. M’n deur is dicht. Voorkant en achterkant. Ik hoor slechts de geluiden die ik niet meer hoor. Dat is lekker. Daardoor weet ik wat er […]
/Ik kwam Remco tegen. We hadden ’t even over m’n broer. Of die nou wel of niet in Parijs zou zitten. & Over m’n moeder. Ik moest vooral de groeten doen. ‘Ook nog feliciteren?’ vroeg ik. Ja, ook nog feliciteren. Of hij ook nog Canta’s wist, vroeg ik ‘m vervolgens. Of er ook Canta’s in […]
/Een hardnekkig gerucht deed me opnieuw de telefoon in kruipen. ’Goedendag, u spreekt met Ton Zijp. Ik wilde graag spreken met de persvoorlichter van uw bedrijf. Of anders iemand van de juridische afdeling graag.’ ‘Dat kan. Met wie kan ik zeggen dat ik ´t genoegen heb?’ ’Met Ton Zijp.’ ‘Ik bedoel: van welke organisatie of […]
