Ik lig niet aan één stuk door op mijn rug in bed. Daar ben ik ’s nachts te onrustig voor. Vooral middernachtelijk, als een volle blaas mij weer eens op een mijns inziens schier onmogelijke tijd gewekt heeft, mij heeft gedwongen stommelend de weg tussen tafels, stoelen, en verspreid liggende kleren richting toilet te vinden, en mijn ogen door het daar aanwezige felle licht dermate gewend zijn geraakt aan het wakkere bestaan, dat zij de boodschap aan mijn hersenen hebben doorgegeven dat zij liever zo veel mogelijk genieten van het bewuste, dan van het on- dan wel onderbewuste leven van de sluimering.

Ik lig dan dus wakker en onderneem pogingen deze hoedanigheid te doorbreken. Op alle mogelijke manieren probeer ik te ontspannen om zodoende zo spoedig mogelijk weer opgenomen te worden in de armen van Morpheus. Een verandering van houding is een onderdeel van mijn hierbij te gebruiken strategie. Ik ga op mijn zij liggen. Mijn rechterzij.

Daar begon mijn verwondering. In ieder geval de verwondering van enkele afgelopen nachten. Ik begon mij af te vragen wat zwaartekracht met een mens doet.

Goed, het sprak voor mij vanzelf dat het hem in staat stelt op aarde aanwezig te blijven, met beide benen op de grond te staan, en, om in dezelfde trant door te blijven gaan, het hoofd in de meest voorkomende omstandigheden hoog te houden.

Dat vond ik echter van een dermate voor de hand liggende vanzelfsprekendheid, dat ik me er niet mee bezig wilde houden. Ik was meer gefascineerd door mijn zelf gestelde kwestie of een mens zijn lichaam kon beïnvloeden door constant gebruik te maken van de zich immer doen geldende zwaartekracht.

Mijn houding van dat moment in bed bijvoorbeeld. Zouden mijn ingewanden door de aantrekkingskracht van de onder mij liggende aarde geneigd zijn in de loop van de tijd een andere houding ten opzichte van elkaar aan te nemen? Als ik het maar lang genoeg volhield, vaak genoeg dezelfde houding aan zou nemen. En dan dacht ik aan een miniem effect. Het zou mij geheel niet vreemd voor ogen komen als de lever op gegeven moment, na enkele consequente nachten op mijn rechterzij doorgebracht te hebben, besloot 2 cm opzij te schuiven. Of misschien zou de huid op die bewuste rechterzij besluiten genoeg bescherming te hebben aan het beddengoed dat eronder lag, en zich gaan beperken tot een vliesdun schilletje, waarop daardoor beschikbare stoffen in het lichaam meer doorgang zouden vinden richting huid aan de linkerzij, daarbij een dikkere laag vormend.

Als ik het maar lang genoeg volhield, dacht ik, zou dat best mogelijk moeten zijn. Je zou een heel ander lichaam van jezelf kunnen creëren.

Het is niet vanzelfsprekend, noch voorspelbaar. Vooralsnog, natuurlijk, gezien het feit dat men tegenwoordig vermoedt dat men straks al vóór de geboorte van een mens kan voorspellen welke afwijkingen van het toekomstig lichaam afgelezen kunnen worden aan de genstructuur.

Tot die tijd wil ik mij nog even verwonderen. Wil ik mijzelf vragen stellen.

Waarom doet het lichaam het zoals het doet? Kan het ook anders? Heb ik er invloed op? Kan ik hem vormgeven? Waarom blijft het ondanks alle medische, fysiologische en psychologische wetenschap, alsook de kennis van de bijbel, toch onvoorspelbaar wannéér ik mijn hand ga heffen om op mijn kruin een irritante jeuk weg te krabben?

Ik hoef geen antwoorden. Of in ieder geval niet van die voorgekauwde antwoorden. Ik wil er vooraleerst over nagedacht hebben, mijn fantasie over het onderwerp de vrije loop hebben laten gaan, voordat ik een plausibele oplossing aangedragen ga krijgen van een persoon die weet waar hij het over heeft.

Het is de vraag, niet het antwoord. Het is de reis, niet het doel. Het is het verhaal, niet de plot.

Huiswerk: Zet de wekker op 3 uur ’s nachts en probeer je bij volledig ontwaken te beseffen hoe je houding van dat moment invloed kan hebben op de kriebel die zich ergens op je lichaam bevindt.

(Deel 0 staat hier, als introductie op wat ik 50 afleveringen lang heb volgehouden te schrijven voor ‘t weblogmagazine about:blank, maar verloren werd gewaand. Deel 1, Deel 3  [daar kan je ook lezen wat er aan de hand is met Deel 2], Deel 4, Deel 5, Deel 6, Deel 7, Deel 8, Deel 9, Deel 10 & Deel 11 zijn reeds herverschenen alhier. De komende tijd zal ik de rest van ‘t materiaal dat ik ondertussen geheel heb teruggevonden alsnog hier gaan publiceren.)