Cursus Lijfloggen, Deel 13

Ververs!

Verversen is dus het thema van deze maand,
Men zal het wellicht reeds hebben gemerkt,
Dankzij de titel hier boven staand,
En het tot zich hebben laten ingewerkt.

Mag ik mij allereerst even voorstellen:
Ik ben de Sint, een wat oudere man,
Ik hoop u daarin niet teleur te stellen,
Hoewel ik zeer wel de cursus lijfloggen geven kan.

Ik heb uw cursusleider deze maand vrijaf gegeven,
Hij werkt doorgaans toch al zo hard,
De afgelopen 12 edities heeft hij geschreven,
’t Is zaak dat u mijn woorden niet met die van hem verward.

Vanwege het onderwerp, dat ik reeds noemde,
Leek het de heren van uw e-zine geschikt,
Deze aflevering te laten schrijven door een zekere beroemde,
Maar ook inzake mijn leeftijd hebben ze mij gestrikt.

Want elk jaar zie ik er weer uit als die ervoor,
Het is alsof de tijd op mij geen invloed heeft,
Precies hetzelfde oog ik, waardoor
het lijkt of ik dat jaar niet heb geleefd.

Hier komt ’t thema dus van pas:
Het verversen van het lichaam
(het is beter dat u ‘lijf’ leest waar u ‘lichaam’ las,
de cursus draagt namelijk gedeeltelijk die naam).

Nu zal men zich afvragen:
Hoe krijgt Sint dat toch voor elkaar,
Altijd kwiek tijdens de feestdagen,
En toch een jaar ouder dan vorig jaar?

Men kan gevoeglijk van mij aannemen:
Moeite vergt de taak van Sinterklaas zeker wel veel,
Zoals bijvoorbeeld ’t creëren van poëmen,
Of ’t beantwoorden van de zakken vol van fanmail.

Maar daarin ligt nu juist mijn geheim
Van nimmer verouderende ouderdom,
De geestelijke kracht die ’t vergt om in rijm
Te schrijven, zet de lijfaftakeling in z’n andersom.

Terwijl ik dus ouder word,
Door de voortgang van de tijd,
Wordt dat voortschrijden in mijn lijf verstoord,
Door mijn niet aflatende geestelijke bezigheid.

Mijn hersencellen worden continu vervangen,
Onderhevig zijn ze aan snelle slijtage,
Doordat mijn gedichten veel activiteit van ze verlangen,
En ze belast zijn met mijn rijke geestelijke bagage.

Steeds weer een nieuw vers,
Steeds weer nieuwe cellen,
Bij elk gedicht dat ik m’n hoofd uitpers,
Ben ik veroudering aan ’t uitstellen.

Je kan dus voorkomen
Snel bergafwaarts te gaan,
Door gedachten te laten stromen
En nooit lang stil te blijven staan.

Huiswerk: pijnig je hersens, gun ze geen rust,
Doe je cellen bewegen, activiteit is een must.
Schrijf moeilijk, waar ook makkelijk kon,
En laat je vooral leiden door de cursus van Ton.

Sint.

(Deel 0 staat hier, als introductie op wat ik 50 afleveringen lang heb volgehouden te schrijven voor ‘t weblogmagazine about:blank, maar verloren werd gewaand. Deel 1, Deel 3  [daar kan je ook lezen wat er aan de hand is met Deel 2], Deel 4, Deel 5, Deel 6, Deel 7, Deel 8, Deel 9, Deel 10, Deel 11 & Deel 12 zijn reeds herverschenen alhier. De komende tijd zal ik de rest van ‘t materiaal dat ik ondertussen geheel heb teruggevonden alsnog hier gaan publiceren.)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *